ملاقات با امام زمان
۴۸- طبق داستانهایی که در کتب شیعه ثبت شده، عده‌ای از شیعیان و علما توانسته‌اند که امام زمان را ببینند.
سوال: مگر این افراد قبلاً مهدی را دیده بودند که متوجه شده‌اند او مهدی است؟ و اگر خود مهدی خودش را معرفی کرده، پس مگر نمی‌دانید که شهادت فرد در مورد خودش قابل قبول نیست؟ از کجا معلوم که شخصی حقه باز نبوده که آن فرد شیعی را فریب داده و رفته؟
در ضمن این اشخاص در زمان زنده بودن نمی‌توانسته‌اند ادعای رویت مهدی را بکنند.
مورد معجزات و کرامات مهدی نیز مردود هستند و نمی‌توان به آنها استناد کرد، چون بطور خلاصه:
اولاً: این داستانها پس از مرگ این اشخاص جمع آوری شده‌اند و صحت و سقم آنها مشخص نیست و از کجا معلوم که دروغ نباشند؟ خود آن افراد نیز نمی‌توانسته‌اند این داستانها را بنویسند و در جایی پنهان کنند، چون ممکن بوده به دست مردم بیفتد و او را کذاب بخوانند. اگر هم نوشته‌اند و در جایی گذاشته‌اند و بعد از اینکه مرده‌اند توسط شخصی دیگر انتشار داده شده، پس دوباره می‌گوئیم که شهادت فرد در مورد خودش قابل قبول نیست.
ثانیاً: معجزه مخصوص انبیاء بوده برای اثبات نبوت خویش و بخاطر اینکه در قرآن ذکر شده‌اند ما نیز به آنها ایمان داریم و شما نمی‌توانید معجزات مهدی را با آیات قرآنی و معجزات انبیاء قیاس کنید.
ثالثاً: این داستانها و روایات، جزء اخبار واحد هستند و با خبری واحد برای کسی معجزه ثابت نمی‌شود. معجزات انبیاء در حضور مردم بوده تا باعث ایمان آوردن آنها شود، معجزات مهدی در وسط بیابان برای شخصی شیعه بوده که او را هم قبول داشته و ما نمی‌دانیم فایده این معجزات چه بوده است؟!!.
رابعاً: برخی از این داستانها ادعای داشتن علم غیب برای مهدی می‌کنند که مخالف با آیات قرآن است که حتی پیامبر صغیب نمی‌دانسته (اعراف/۱۸۸ و انعام/۵۰) و بنابراین مردود هستند.
خامساً: متن و محتوای بسیاری از این روایات دارای خرافات است و نمی‌تواند مورد پذیرش قرار بگیرد (و یا در مورد خمس هستند که البته دلیل آن روشن است).
سادساً: از کجا معلوم که این کارهای خارق العاده معجزه بوده و نوعی سحر و جادو و یا شعبده نبوده است؟
شما که همراه آن شیعه نبوده اید تا این موضوع را بفهمید؟
آن شیعیان که دانشمند نبوده‌اند و یا علم جادوگری یا شعبده بازی نداشته‌اند تا متوجه شوند. ساحران فرعون با علم سحر آشنا بوده‌اند و فوری متوجه می‌شوند که کار حضرت موسی سحر نیست و معجزه است، در زمان پیامبر صنیز در میان مردم فصاحت کلام رواج داشته است، و قرآن نیز دارای فصاحت و بلاغت است و معجزه می‌باشد و به همین خاطر کافران نتوانستند مانند آنرا بیاورند.
پس نمی‌توان رویت مهدی توسط دیگران را قبول کرد (البته دلیل آن روشن است، چون چنین شخصی وجود ندارد، یعنی محمد بن الحسن العسکری).