۱- شرک اکبر
عمل را ضایع نموده و سبب دخول همیشگی شخص به دوزخ می‌گردد. چنانچه خداوند می‌فرماید: ﴿ وَلَوۡ أَشۡرَكُواْ لَحَبِطَ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ٨٨ ﴾[الأنعام:۸۸]. «اگر ایشان شرک می‌آورند همۀ اعمالی که انجام داده‌اند از ایشان نابود می‌گردد».
و می‌فرماید: ﴿ مَا كَانَ لِلۡمُشۡرِكِينَ أَن يَعۡمُرُواْ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ شَٰهِدِينَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِم بِٱلۡكُفۡرِۚ أُوْلَٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ وَفِي ٱلنَّارِ هُمۡ خَٰلِدُونَ ١٧ ﴾[التوبة:۱۷]. «برای مشرکان (مجاز) نیست که مساجد خدا را اعمار کنند در حالی که ایشان در کفر خویش گواه‌اند. همین‌هایند که اعمال‌شان حبط شده است و ایشانند که در آتش همیشه‌اند».
اگر کسی به شرک بمیرد گناهانش آمرزیده نمی‌شود و جنت بر وی حرام می‌گردد چنانچه می‌فرماید: ﴿ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَغۡفِرُ أَن يُشۡرَكَ بِهِۦ وَيَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَآءُۚ ﴾[النساء: ۴۸]. «خداوند هرگز این را نمی‌آمرزد که باو شریک آورده شود و جز این (هرگناهی را) برای هرکسی‌که بخواهد می‌آمرزد».
و نیز می‌فرماید: ﴿ إِنَّهُۥ مَن يُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ فَقَدۡ حَرَّمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ ٱلۡجَنَّةَ وَمَأۡوَىٰهُ ٱلنَّارُۖ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٖ ٧٢ ﴾[المائدة: ۷۲]. «واقعیت امر اینست هرکسی‌که بخدا شریک بیاورد خداوند بر او بهشت را حرام کرده است و جایش دوزخ است، و برای ستمگاران یاری دهنده‌ای نیست». از انواع شرک اکبر، خواستن چیزی از مرده‌ها و بت‌ها است و فریاد رسی از آن‌ها، و نذر نمودن به آن‌ها، و ذبح کردن حیوان برای‌شان و مانند آن.