هر کلامی که از زبان خارج میگردد وزن کرده میشود:
«وقولهم يوزن»نه تنها فقط اعمال وزن میشوند، بلکه هرچه از زبان تلفظ گردد نیز وزن میگردد. بنابر همین مناسبت در این باب ذکر این حدیث «كَلِمَتَانِ حَبِيبَتَانِ إِلَى الرَّحْمَن خَفِيفَتَانِ عَلَى اللِّسَان ثَقِيلَتَانِ فِي الْمِيزَان»را آورده اند که این دو کلمه میزان را سنگین میکنند. لذا از این طریق مشخص میگردد که کلمات نیز وزن میشوند، و حدیث دیگری از رسول اکرم ج است که میفرماید: گاهی اوقات انسان الفاظی را از زبانش خارج میسازد و هیچ گونه پروایی نسبت به کلامش ندارد که چه چیزی گفته است.
بنابراین، به وسیلۀ همان یک کلمه مستوجب جهنم میگردد. لیکن گاهی اوقات انسان از زبان خود حرفهایی را خارج میکند و هیچ پروایی نسبت به کلامش ندارد که چه چیزی گفته لیکن به خاطر همان یک کلمه خداوند او را مستحق جنت میگرداند [۲۱].
لذا سعی ورزیم الفاظ خارج شده از زبان را کنترل نماییم، چرا که بسیار اهمیت دارد؛ به همین خاطر بزرگان میفرمایند که قبل از صحبتکردن حرفهایتان را وزن کنید. در این رابطه سخن معروفی به اردو وجود دارد که میگوید: (پهلی بات کو تولو پهر بولو) [۲۲]هنگام صحبتکردن فکر کنید که آیا این حرف قابل گفتن است یا خیر؟ و این که آن حرف در آخرت وزن میشود یا نه؟ و آیا در آن موقع سرانجام و عاقبت من چگونه میشود؟
[۲۱] صحیح بخاری، کتاب الرقاق، باب حفظ اللسان. [۲۲] ضرب المثل مشهوری به همین مفهوم در زبان فارسی وجود دارد که: صدبار بیندیش یک بار بینداز. مصحح