علت آوردن روایت احمد بن اشکاب در پایان:
بعد از آن امام بخاری/در آخر حدیث بیان فرمودند که: حدثنا احمد بن اشكاب قال: حدثنا محمد بن فضيل عن عمارة بن القعقاع عن أبي زرعة عن أبي هريرةشقال: قال النبي ج: «كَلِمَتَانِ حَبِيبَتَانِ إِلَى الرَّحْمَن خَفِيفَتَانِ عَلَى اللِّسَان ثَقِيلَتَانِ فِي الْمِيزَان سُبْحَان الله وَبِحَمْدِهِ سُبْحَان الله الْعَظِيم».همین حدیث را امام صاحب/دو جای دیگر در صحیح بخاری بیان فرموده‌اند، البته آن‌جا از اساتید دیگر روایت کرده‌اند:
۱- این حدیث را در (کتاب الدعوات) از سند استاد خود زهیر بن حرب ذکر نموده‌اند.
۲- در (کتاب الإیمان) از سند استاد خود (قتیبۀ بن سعید) ذکر نموده‌اند.
۳- و در این‌جا از سند استاد خود احمد بن اشکاب روایت کرده‌اند. شارح کتاب صحیح بخاری (حافظ ابن حجر)/که نسبت به بقیه آشنایی بیشتری با مزاج و طبیعت امام بخاری/دارد می‌فرماید: در حقیقت امام بخاری/این حدیث را آخرین بار از روایت (احمد بن اشکاب) شنیده‌اند. حال آن که قبلاً دو بار همین حدیث را از اساتید دیگر شنیده‌اند.
در پایان، همان روایت را آوردند که در آخرین مرتبه از احمد بن اشکاب شنیده بودند. البته سه راوی بعد یعنی محمد بن فضیل، عمارۀ بن قعقاع و ابوزرعه، در چند سند این روایت موجود اند، و فقط حدیث از آن‌ها مروی است که در اصطلاح محدثین، این حدیث غریب است.