معنای سبحان الله العظیم:
این عبارت (سبحان الله العظیم)جمله دوم حدیث است که به این معنی است که تسبیح ذاتی را بیان میکنم که صاحب عظمت و بزرگی است. شیخ بنده داکتر عبدالحی صاحب/میفرمود: در قسمت اول این جمله که الفاظ سبحان الله و بحمده آمده اشاره دارد به طرف صفت جمال خداوندی؛ چرا که ذات او (تعالی) بیعیب است و جامع تمام محامد است. لذا ذاتی، صلاحیت تعریف را دارد که حقیقتاً در وی جمال وجود داشته باشد. لذا این جمله اشاره دارد به جمال خداوند و جملۀ دوم بیانگر عظمت و جلال خداوندی است؛ لذ اگرچه در جملۀ اول بیانگر جمال باری تعالی است جمله دوم بیانگر جلال و عظمت باری تعالی است، هنگامی که تصور جمال الله را بکنید بیشک محبت او در دل پدید میآید، چرا که خاصیت جمال در این است که محبوب قرار گیرد و دل به طرف وی میل و رغبت داشته باشد. لذا محبت ریشه میزند و جلال نیز مستلزم این است که سرانجام خوف وی در دل میآید و چون هم خوف و هم محبت یکجا جمع شوند، در نتیجه خشیت الهی در دل میآید.