۶- برخی نویسندگان و علمای شیعه عقیده دارند که علت واقعه عاشورا (و حتی بدبختی‌های فعلی جهان اسلام) به خاطر واقعه سقیفه بنی ساعده و انتخاب ابوبکرسبه خلافت است.
سئوال اینجاست:
- ما می‌دانیم (و در این نکته اختلافی بین شیعه و سنی نیست) که حضرت علی÷زیاد ابن ابیه یعنی پدر ابن زیاد (یکی از عوامل اصلی شهادت حسین÷که حتی بر خلاف میل باطنی یزید و سفارش اکید معاویه مبنی بر عدم قتال با خاندان پیامبر جدست به این کار زد) را عامل و فرماندار بصره و فارس کرده بود و این شخص، پس از صلح امام حسن به معاویه پیوست و پسرش نیز با توجه به موقعیت قبلی پدر (به این نکته خوب دقت کنید: با توجه به موقعیتی که حضرت علی÷به پدر او داده بود) شد عامل یزید در کوفه! و حسین÷را به شهادت رساند پس آیا ما باید علت شهادت حسین÷را حضرت علی÷بدانیم که به زیاد ابن ابیه، سمت فرمانداری داد؟! دقت کنید که عالم شیعه معتقد است که حضرت ابوبکر و عمرب، باعث پر و بال گرفتن معاویه در شام شدند ولی ما می‌دانیم که پیامبر اکرم جنیز ابوبکرسرا امیرالحاج کرد و در جنگ تبوک پرچم را به دست او داد و در ایام بیماری، حضرت ابوبکرسبه جای پیامبر ج، پیشنماز بود و پیامبر ج، دختر این شخص را به همسری برگزید و او و پدرش را بسیار دوست می‌داشت و یا در خصوص ابوسفیان، پیامبر جاو را عامل جمع آوری زکات کرد و سهم مولفه قلوبهم را به آن‌ها داد و... پس آیا می‌توان پیامبر جو یا حضرت علی را مقصر دانست؟ [۲۱]آیا می‌دانید سئوال شما را حضرت عثمان از حضرت علی پرسید: مردم در خصوص معاویه به من ایراد می‌گیرند در صورتی که معاویه را عمر در این سمت گذاشت و کسی به او ایراد نمی‌گرفت؟ می‌دانید حضرت علی چه پاسخی می‌دهد؟ پاسخی که متاسفانه مغز گچی برخی علمای شیعه، این پاسخ بسیار شفاف و قاطع و ساده و کوبنده را درک نمی‌کند یا نمی‌خواهد درک کند! حضرت علی می‌فرمایند: آیا تو می‌دانی که معاویه از یرفا غلام عمر بیشتر از خود عمر می‌ترسید؟ آری، عاقل به یک اشاره! فکر می‌کنم نیازی به توضیح بیشتر نباشد.
- سئوال دیگری که در اینجا پیش می‌آید این است که اگر یک حکومت خوب و الهی می‌تواند باعث جلوگیری از انحراف شود چرا حکومت دهساله نبی اکرم جدر مدینه باعث روی کار آمدن ابوبکر شد؟ (البته به نظر شما) و اینکه همه اصحاب به جز سه نفر مرتد شدند؟ [۲۲]نعوذ بالله آیا پیامبر جباعث انحراف جامعه اسلامی‌شد؟ و مگر این شخص پیامبر جنبود که دختر ابوبکر و عمربرا به زنی گرفت و دو دخترش را به عثمانسداد با ابوبکرسبه مدینه هجرت کرد و علمدار جنگ تبوک ابوبکر بود و امیرالحاج ابوبکر بود و امام جماعت در ایام بیماری ایشان ابوبکرسبود و... و ما با مطالعه تمامی کتب تاریخی نام‌هایی که همیشه در اطراف پیامبر جبوده‌اند را اینگونه می‌بینیم: ابوبکر، عمر، علی، عمار یاسرش! پس در حقیقت رفتار پیامبر جباعث اعتبار ابوبکرسو روی کار آمدن او شد! ممکن است این توجیه مسخره را داشته باشید که پیامبر جفرصت ساختن جامعه را نداشتند ولی ما می‌دانیم که پیامبرانی مانند سلیمان و داوود و موسی÷سال‌ها حاکم جامعه خود بوده‌اند پس چرا اقوام و جوامع آن‌ها پس از این پیامبران رو به فساد و انحراف رفتند؟ با اینکه آن‌ها پیامبر بودند و به آن‌ها وحی می‌شد! پس چرا شما فساد جامعه عراق را به گردن حضرت ابوبکرسمی‌اندازید؟!!!
ضمنا آخوندها ۳۰ سال است حکومت را در ایران به دست گرفته‌اند، مردم از ابتدا از جان و دل همراه آن‌ها بودند (حتی اهل سنت) نفت و گاز هم که سرشار! هوش مردم هم که بالا! مذهب هم که به زعم خودتان بهترین مذهب! پشتوانه ملی و تاریخی و فرهنگی ایران همه که نمونه! پس چرا طی این سی سال، روز به روز بر تعداد دشمنان داخلی و خارجی شما افزوده شد و همه جا سخن از انحراف و فقر و تورم و فساد و دزدی و بی عدالتی است؟ و چه کسی تضمین می‌کند حکومت بعدی شما (که مسلما رفتار غلط شما باعث روی کار آمدن آن می‌شود) بدتر از شما نباشد! و من خوشحالم که هر انگ و دروغی که طی ۴۰۰ سال گذشته بر ابوبکر و عمرببستید چگونه گریبانگیر خود شما شده است! از رابطه با دول مشرک چین و روسیه گرفته تا مجمع تشخیص بدعت (مصلحت) تا انتخاب فلته رهبر و اعطای یک شبه درجه اجتهاد تا سرکوبی مخالفان تا دفن مخفیانه و بی سر و صدای منتظری تا هجوم وحشیانه به بیت منتظری و صانعی و حتی خمینی و شکستن در! تا زیر گرفتن زخمی‌ها در روز عاشورا توسط خودروی نیروی انتظامی و.....
- و در انتهای این بخش، چند نمونه کوچک از روابط بسیار عالی میان خلفا با حضرت علی و خاندان ایشان را می‌آوریم که بدانید وقایع یک روز سقیفه (در صورت صحت افسانه‌های شیعه) نمی‌تواند تاثیری در دوستی‌های چندساله بعدی داشته باشد:
ابن سعد از جعفر صادق÷فرزند محمد باقر÷از پدرش علی بن حسین علیهماالسلام نقل می‌کند که وی گفت: پوشاک و لباس‌هایی از یمن نزد عمر آوردند، وی آن‌ها را میان مردم تقسیم نمود، مردم لباس‌های جدید را پوشیده به مسجد آمدند، عمر بین منبر و قبر رسول الله ج نشسته بود، مردم می‌آمدند و سلام می‌گفتند و برای او دعای خیر می‌کردند. در این هنگام حسن و حسین از خانه مادرشان فاطمه بیرون آمدند و از کنار جمعیت رد شدند، در حالی که لباس جدیدی به تن نداشتند. عمرسبا دیدن آن‌ها افسرده و غمگین شد، پرسیدند: علت ناراحتی چیست؟ گفت: من از بابت این دو پسر ناراحت هستم که به اندازه قد آن‌ها پوشاکی وجود نداشت، سپس نامه‌ای به کارگزاران خود در یمن نوشت تا هرچه سریعتر دو دست لباس برای حسن و حسین بفرستند. چون لباس رسید آن را به آنان پوشاند، آنگاه مطمئن و مسرور گشت. (الإصابة ج۱ص۱۰۶).
گوید: ربیعه بن شداد خثعمی پیش علیسآمد که بدو گفت: بر کتاب خدا و سنت پیامبر خدا جبیعت کن. ربیعه گفت: بر سنت ابوبکر و عمر، علیسگفت: وای تو، اگر ابوبکر و عمر جز به کتاب خدا و سنت پیامبر خدا بیعت کرده بودند بر حق نبودند و ربیعه با وی بیعت کرد. (تاريخ طبري ص ۲۵۹۹) آنگاه علیسدر او نگریست و گفت: گویی می‌بینمت که با این خوارج حرکت کرده‌ای و کشته شده‌ای و اسبان لگد کوبت کرده‌اند. وی در جنگ نهروان همراه خوارج بصره بود و کشته شد. (تاریخ طبری ص ۲۵۹۹)
اصبغ بن نباتة از بزرگان اصحاب علیسمیگوید: از علی پرسیدم: «پس از پیامبر جبرترین مردمان کیست؟» گفت: «نخست ابوبکر صدّیق است، سپس عمر، سپس عثمان و آنگاه من هستم‌ای اصبغ. پیامبر جرا دیدم و از او شنیدم که می‌فرمود: خداوند مولودی در اسلام نیافریده است پاکیزه‌تر و پرهیزگارتر و باتقواتر و عادلتر و فاضلتر از ابوبکر صدّیق».
مطالب زیر از کتاب امام امیر المومنین علیساز دیدگاه خلفاء – مهدی بن محمد باقر فقیه ایمانی – چاپ دوم چاپخانه امیر تاریخ انتشار عید غدیر ۱۴۱۹ فروردین ۱۳۷۸:
علامه معاصر شیخ محمد مخلوف مالکی مصری می‌نویسد: ابوبکرسبه هنگام اعزام نیرو بیشتر بدانچه علیساشاره می‌نمود عمل می‌کرد و به خاطر حرص و علاقه به بقاء حضرتش و بهره‌برداری از نظریه و مشورت با او اجازه نمی‌داد وی را به همراه مجاهدان (از حجاز و یا مدینه) خارج گردد [۲۳].
- علامه زمخشری و دیگران با ذکر سند نقل کرده اند: مردی از علی÷به نزد عمر دادخواهی نمود و چون حضرتش حاضر در مجلس بود عمر گفت: ای ابوالحسن برخیز و در پهلوی خصمت بنشین. علی÷برخاست و پهلوی آن مرد نشست و پس از گفتگو و پایان یافتن قضیه و رفتن آن شخص به جای خود برگشت. اما عمر متوجه شد چهره آن جناب متغیر و دگرگون است. پس گفت: ای ابوالحسن، از چه رو چهره‌ات را متغیر می‌بینم مگر از آنچه گذشت ناخشنودی؟ حضرت علی فرمود: آری، عمر گفت: چرا؟ علی فرمود: به خاطر آنکه مرا در برابر مدعی به کنیه (که احترام آمیزتر است) صدا زدی و چرا نگفتی‌ای علی برخیز پهلوی خصمت بنشین؟ عمر از این خرده گیری علی بر علیه خود به شگفت آمد، سر آن حضرت را گرفت و چشمانش را بوسید و گفت: «بأبي أنتم وأمي بكم هدانا الله وبكم أخرجنا من الظلمات إلى النور»پدر و مادرم به فدای شما باد بوسیله شما خداوند ما را رهنمود فرمود و بوسیلۀ شما ما را از تیرگی و تاریکی به نور مشرف ساخت [۲۴].
- امام احمد حنبل با ذکر سند از عروه ابن زبیر نقل نموده که: مردی در حضور عمر جسارت زبانی به علی نمود پس عمر با اشاره به قبر پیامبر جگفت: صاحب این قبر را می‌شناسی؟ او محمدبن عبدالله است. بنابراین از علی جز به خیر و خوبی دم مزن که اگر نسبت به وی بدگویی نشان دادی صاحب این قبر را آزرده ای [۲۵]. (اگر عمر فاطمه را زده بود و در خانه علی÷را آتش زده بود، نه رویش می‌شد چنین حرکتی کند و اگر هم می‌کرد مسلمان به او می‌گفتند تو که خودت بدتر از این‌ها را کرده‌ای چه می‌گویی؟)
- علامه خطبی خوارزمی و دیگران با ذکر سند نقل کرده اند: بین عمر و مردی پیرامون مساله‌ای کار به نزاع کشید. حضرت علی در آن نزدیکی بود عمر با اشاره به آن حضرت گفت: چه بهتر این مرد بین من و تو داوری کند. مرد طرف نزاع با تعبیری تحقیرآمیز از هویت آن حضرت سئوال کرد. عمر با گرفتن یقه او یا گوش‌هایش وی را کشان کشان از زمین بلند کرد و گفت: وای بر تو آیا فهمیدی چه شخصیتی را کوچک شمردی؟ این علی ابن ابی طالب مولای من و مولای هر مسلمانی است [۲۶].
- در موقعیتی دیگر نیز عمر از علی خواست بین دو نفر داوری کند پس طرفی که محکوم شده بود گفت: این چه کسی باشد که بین ما قضاوت کند. و داوری علی÷را رد نمود. پس عمر یقه او را گرفت و گفت: وای بر تو نمی‌دانی این کیست؟ این علی ابن ابی طالب است این مولای من و مولای هر مومنی باشد پس هر کسی که او مولایش نباشد مومن نخواهد بود [۲۷].
- علامه محب طبری و دیگران با ذکر سند روایتی مانند روایت فوق را نقل کرده‌اند. [۲۸]
(البته دو فرع مهم مختص مذهب شیعه تولی و تبری چه خوب در این احادیث موج می‌زند!! و عجیب است حتی یک نفر از مردم مدینه بلند نمی‌شود و نمی‌پرسد پس چرا شما خلافت را غصب کردید و در خانه علیسرا آتش زدید و همسرش را زدید و کشتید و بچه داخل شکم او را و... . ؟!!!! در هیچ یک از این احادیث از هیچ کس نغمه‌ای هم بر نمی‌خیزد که پس چرا خلافت غصب شده و خلاف دستور خداوند عمل کردید؟ - اگر خلفاء حق علیسرا غصب کرده بودند هیچگاه چنین جملات ستایش آمیزی را در حق او نمی‌گفتند تا اینکه مورد تمسخر مردم واقع شوند، و مردم بگویند: شما که این‌ها را می‌گویید چرا خودتان اول از همه و بیش از همه با غصب خلافت به او ظلم کردید؟ به قول ما ایرانی ها: تو که لالایی بلدی چرا خوابت نمی‌رود؟
البته من می‌پندارم یکی از علل وجود حقد و کینه نسبت به حسین علاقه شدیدی بوده که عمر و ابوبکر و عثمان نسبت به این خاندان داشته‌اند و همین علاقه شدید، بعدها باعث بروز برخی دشمنی‌ها و حسادت‌ها با این خاندان شد و طنز جالب تاریخ اینجاست که عالم شیعه می‌گوید: ابوبکر و عمر به این خاندان حسادت داشته اند؟ ولی سئوال اینجاست: کدام حسودی این همه تعریف و تمجید و ابراز علاقه می‌کند؟
[۲۱] من در اینجا از دید عالم شیعه به موضوع نگاه کرده‌ام و گرنه شکی در صداقت و ایمان و اخلاص حضرت ابوبکرسوجود ندارد. [۲۲] علمای شیعه مرتبا حدیثی را نقل می‌کنند که پس از نبی اکرم جهمه مرتد شدند به جز سه نفر!!! [۲۳] طبقات المالکیه ج۲ ص ۴۱ چ مصر. [۲۴] ربیع الابرار ۳/۵۹۵- مناقب خوارزمی اواخر فصل ۷ ص ۵۲ و به نقل از زمخشری ص ۵۴ – شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ۴/۱۳۳ چ ۴جلدی – فرائد المسطین حموینی ۱/۳۴۹ حدیث شماره ۲۷۳ – المستطرف ابشیهی ۱/۹۱ – نزهة المجالس صفوری ۲/۲۱۱ به نقل از زمخشری [۲۵] فضائل الصحابه احمد حنبل ج ۲ شماره ۱۰۸۹ – تاریخ دمشق ابن عساکر ۳/۲۵۹ – کنزالعمال متقی هندی ۱۳/۱۲۴- ارجح المطالب امر تسری ص ۵۱۵ – مناقب سیدنا علی ص۱۶شماره ۱۷. [۲۶] مناقب ص ۹۸ – ریاض النضرة ۲/۱۱۵ [۲۷] شواهد التنزیل ۱/۲۶۶ – فتوحات الاسلامیة ۲/۳۷۰ [۲۸] مناقب ص ۹۴۸ – ذخائر العقبی ص ۶۸ – صواعق المحرقة ص ۱۰۷ به نقل از دارقطنی – وسیله المال احمد ابن کثیر نسخه خطی – شواهد التنزیل حاکم حسکانی ۱/۲۶۶ – فتوحات الاسلامیة ۲/۳۰۷