۴- سلطنتی شدن حکومت:
عامل دیگر شهادت حسین÷، موروثی شدن خلافت است که تا آن زمان، به انتخاب شورای انصار و مهاجرین بوده است و انتقال مرکز خلافت از مدینه و عربستان به شام. اینکه چرا و چگونه بنی امیه، حکومت را موروثی کرد نیاز به بحثی مفصل و جداگانه دارد، در اینجا فقط به ذکر این نکته بسنده میکنم که فرزند ۵ نفر از بزرگان مهاجرین، با یزید بیعت نکردند: ابن عون گوید: همهی مردم با یزید بن معاویه بیعت کردند مگر: حسین بن علی و عبدالله ابن عمر و عبدالله ابن زبیر و عبدالرحمن بن ابی بکر و عبدالله ابن عباس. (تاریخ طبری ص ۲۸۶۷) معاویه این نکته را میدانسته و به یزید اکیدا سفارش میکند که دستش را به خون حسین آلوده نکند. به نظر میرسد یزید به علت جوانی و عیاشی، توجه چندانی به امور مملکتی نداشته و ابن زیاد، سر خود دست به این عمل فجیع زده باشد! قرینه محکم این تحلیل آن است که حسین از عمر سعد درخواست میکند خود به شام نزد یزید رفته و با او گفتگو کند. و اینکه یزید پس از ورود کاروان اسراء و متوجه شدن به ابعاد فاجعه، بر ابن زیاد لعنت میفرستد. البته به نظر ما همانگونه که رهبر ایران در جریان قتلهای زنجیرهای و واقعه کهریزیک و... مقصر و مسئول است به همین دلیل، یزید نیز مسئول رفتار ابن زیاد بوده و باید در قیامت، پاسخگوی خداوند باشد.