معنای لغوی تاریخ
تاریخ به معانی زیادی در فرهنگ‌های مختلف آمده است، از جمله: ۱- وقت چیزی پدیدکردن. ۲- تعیین‌کردن مدتی از ابتدای امر عظیم و قدیم و مشهور تا ظهور امر ثانی که عقب اوست. ۳- رقمی که زمان را مشخص نماید. ۴- زمان وقوع واقعه‌ای. ۵- سرگذشت یا سلسله‌ی اعمال و وقایع و حوادث قابل ذکر که به ترتیب از منه تنظیم شده باشد [۱].
کلمه‌ی تاریخ از «ارخ» که به معنای نوعی راه رفتن شتر است- که مسافتی را طی می‌کند و پشت سرش را نگاه می‌کند و هرچند مدت یک بار این کار را تکرار می‌کند- گرفته شده است. پس تاریخ یعنی نگاه‌کردن به گذشته‌ی خود پس از طی کردن مسیری.
[۱] فرهنگ فارسی معین، ج ۱ ص ٧۴۴.