مهر نبوت

زهد

۱- دعای ایشانص چنین بود: «خدایا! یک روز گرسنه می‏مانم و یک روز سیر می‎شوم، در حالت گرسنگی تضرع و زاری می‎کنم و هنگامی که سیر شدم شکر تو را بجای می‎آورم». [۲۵]

۲- عایشه صدیقه ل می‌گوید: خانواده‏ی رسول خداص یک ماه و دو ماه فقط به آب و خرما اکتفا می‎کردند، و آتشی در خانه روشن نمی‎شد [۲۶].

۳- عایشه ل باز می‌گوید: رختخواب رسول خداص در منزل من از لیفِ درخت خرما بود [۲۷].

۴- حفصه ل می‌گوید: بستر رسول الله در منزل من گونی‏ای (بافته از موی گوسفند) بود، آن را دولا می‏کردیم و می‏گسترانیدیم، یک روز چهارلا کردیم، فرمودند: «بسترم نرم شده، دوباره چنین نکنید».

۵- عبدالرحمن بن عوفس می‌گوید: رسول خداص در تمام مدت زندگی از نانِ جو سیر نشدند [۲۸].

۶- آخرین شبی که رسول خداص از دنیا سپری نمودند، در آن شب عایشه صدیقه ل برای روشن کردن چراغ از زن همسایه، روغن چراغ را قرض گرفته بود.

۷- هنگام وفات زره ایشان نزد فرد یهودی بود که بخاطر چند بار گندم گرو گذاشته بود. [۲۹]

۸- همانگونه که خودشان زاهد بودند، خانواده و اهل بیت خود را نیز به زهد سفارش می‎فرمودند.

دخترشان فاطمه زهرا ل دستان خود را به ایشان نشان داد که بر اثر نان پختن سوخته بود و همچنین بخاطر آسیاب نمودن تاول زده است و از ایشانص درخواست کنیزی نمود، رسول خداص فرمودند: «خدا را بسیار ذکر بکن، رنج‌های دنیا چه چیزی است؟». [۳۰]

۹- رسول خداص دعا می‌فرمود:«پروردگارا! به اندازه‏ی سیری شکم، به آل محمد رزق عطا فرما». [۳۱]

۱۰- زهد رسول خداص اختیاری بود، و از روی بیچارگی و اجبار نبود.

[۲۵] جامع الأحادیث، جلال الدین السیوطی، حدیث (۳۳۸۹۵)، و کنزالعمال (۱۸۶۱۶). (مُصحح) [۲۶] حدیث مذکور را بخاری و مسلم با الفاظ مختلف روایت نموده‌اند و سنن بیهقی حدیث (۱۲۲۹۳) آنرا روایت کرده است و سندش حسن و صحیح می‌باشد. (مُصحح) [۲۷] صحیح مسلم، حدیث (۵۵۶۷). شیخ البانی می‌گوید: حدیث صحیح است. (مُصحح) [۲۸] صحيح بخاري، حدیث (۵۴۱۴)، حدیث به روایت عبدالرحمن بن یزید صحیح است ولی بزار و طبرانی در "الاوسط" به روایت عبدالرحمن بن عوف می‌گویند که حدیث حسن است. (مُصحح) [۲۹] صحیح بخاری، حدیث (۲۹۱۶). (مُصحح) [۳۰] صحیح بخاری، حدیث (۶۳۱۸). (مُصحح) [۳۱] صحیح مسلم، حدیث (۷۶۳۱). (مُصحح)