مهر نبوت

رفتار و اخلاق‌شان با عموم مردم

۱- همه کس را با تبسم و خنده ملاقات می‎فرمود.

۲- ایتام را پرورش می‎نمود و به بیوه زنان کمک می‌کرد.

۳- به فقراء و مساکین محبت می‎نمود و با آنان می‎نشست.

۴- بر زمین خشک می‎نشست و نمی‎پسندید که برای خود جای یا چیزی اختصاص دهد.

۵- اگر غلام یا کنیزی بیمار می‎شد، خودشان برای بیمار پرسی او تشریف می‎بردند.

۶- اگر مسلمانی فوت می‎کرد، و قرض دار بود، از طرف بیت المال پیش از دفن، قرض او را اداء می‎نمودند.

۷- اگر از یاران مخلص، کسی فوت می‎کرد، خودشان در تجهیز و تکفین او شرکت می‏کردند.

۸- منافقان پیش او می‎آمدند گستاخی و بی‎احترامی می‎کردند و به دشمنان کمک می‏کردند، مگر رسول خداص گاهی از آنان انتقام نگرفت.

۹- یک بار وفدی مسیحی از نجران آمده بود، رسول خداص به آنان اجازه دادند که در مسجد نبوی به روش و آیین خودشان نماز بخوانند [۳۳].

۱۰- یک مرتبه در بیابان به همراه اصحاب خواستند که گوسفندی را ذبح کنند یکی گفت:

من آن را ذبح می‎کنم و آن را پاک و تمیز می‎نمایم، دیگری گفت: من گوشت را قطعه قطعه می‎کنم، سومی گفت: من آن را می‏پزم، رسول‌خداصفرمود: «من هیزم جمع‌آوری می‎نمایم».

یاران عرض کردند: ای رسول خداص ما همه در خدمت شما حاضر هستیم، شما چرا خود را به زحمت می‎اندازید؟

فرمود: «من دوست ندارم میان یارانم بی‏فایده و سربار باشم».

[۳۳] دلائل النبوة، بيهقی، حدیث (۲۱۲۳). (مُصحح)