بیان چند حقیقت (ردی بر تحريفاتی از اهل تصوف)

اما دو حدیثی که در این مورد اشاره شد

حدیث اول در بخاری (۴۰۲۶/۳۹۷۶) موجود و صحیح می‌‌باشد و حدیث دوم نیز در صحیح مسلم، نسائی و مسند احمد به این لفظ وجود ندارد و حدیثی جهت اثبات نماز خواندن پیامبران در قبورشان وجود ندارد [۲]. اما حدیثی در مورد سفر معراج وجود دارد که پیامبر ج از کنار قبر موسی÷ گذشت و او را در حال نمازگزاردن مشاهده نمود.

[۲] شایان ذکر است که حدیث «الأنبياء -صلوات الله عليهم- أحياء في قبورهم يصلون» «پیامبران زنده هستند و در قبرهایشان نماز می‌خوانند». از لحاظ طرق و شواهدش صحیح می‌باشد. شیخ آلبانی در مورد آن به تحقیق علمی‌ای قوی پرداخته است. ایشان ذکر نموده که: در برهه‌ای از زمان، این حدیث را ضعیف می‌دانسته است، سپس قوت اسناد آن برایش واضح شده و آن را در کتاب «سلسله احادیث صحیحه» خود قرار داده و چنین می‌گوید: «بزار آن را در «مسند» (۲۵۶) روایت کرده است، و تمام رازی در "الفوائد" (شماره ۵۶) آورده است. از وی ابن عساکر در "تاریخ دمشق" (۴ / ۲۸۵ / ۲) و ابن عدی در "الکامل في الضعفاء" (ق۹۰/۲) و البیهقی در "حیاة الأنبیاء" (ص۳)... روایت کرده‌اند.... و اینجانب در برهه‌ای از زمان، این حدیث را ضعیف می‌پنداشتم، با این گمان که آن را فقط ابن قتیبه به تنهایی روایت کرده است -همانطور که بیهقی گفته است- پیوسته بر این باور بودم تا اینکه آن را در "مسند ابی یعلی" و "أخبار أصبهان" پیدا کردم. زمانی که آن را در این دو کتاب دیدم، این موضوع برایم آشکار شد که اسناد این حدیث قوی است و تنها روایت کردن ابن قتیبه، صحیح نمی‌باشد؛ و برای همین، اقدام به آوردن آن در این کتاب کردم تا ادای دین و امانت علمی شده باشد. هر چند این کار، راه را برای بعضی اشخاص جاهل و انسان‌های کینه‌توز و توهین‌گر باز می‌کند، اما من از اینکه به یک واجب دینی خود عمل کردم، اصلا به این مسائل اهمیت نمی‌دهم، اجر و مزد آن را از خداوند منان می‌طلبم. پس ای خواننده گرامی! اگر چیزی در تألیفات من، بر خلاف این حقیقت مشاهده کردی، آن را رها و به این اعتماد کن، این را با دندان‌های خود محکم بگیر، گمان نکنم شما به آسانی به چنین چیزی دست یابی». سپس آلبانی معنای حدیث را بیان کرده و می‌گوید: «سپس بدان، زندگی‌ای را که این حدیث برای پیامبران -علیهم الصلاة و السلام- ثابت می‌کند، همانا زندگی برزخی می‌باشد، چیزی از زندگی دنیایی در آن نیست؛ و برای همین است که ایمان بدان واجب است، البته بدون مثال آوردن برای آن، یا تلاش برای نشان دادن چگونگی آن، یا تشبیه آن به زندگی این دنیا که در نزد ما شناخته شده می‌باشد. بر هر فرد مسلمانی ایجاب می‌نماید که در این مورد، چنین موضعی را اتخاذ کند، یعنی: ایمان به چیزی که در حدیث آمده است، بدون افزایش نظریاتی از خود در آن، چنانکه اهل بدعت انجام می‌دهند، و کسانی از آنان ادعا می‌کنند زندگی رسول‌الله ج در قبر زندگی حقیقی است! می‌گویند: ایشان در آنجا می‌خورد و می‌نوشد و با همسرانش همبستر می‌گردد!!. اما باید دانست که آن زندگی، زندگی برزخی است و کسی جز الله سبحانه و تعالی از حقیقت آن آگاهی ندارد». (مُصحح)