بیان چند حقیقت (ردی بر تحريفاتی از اهل تصوف)

اما حدیث دوم

چند حدیث و روایت دیگر وجود دارد که لفظ (لعمری) در آن‌ها موجود است که بعضی از آن‌ها صحیح و بعضی ضعیفند و این حدیث نیز مرفوع بوده و راویان آن ثقه‌‌اند (صحیح است) و آلبانی حدیثی مشابه این را تصحیح نموده است (۲۰۲۷) و در شرح قسم به «لعمری» امام الطیبی می‌‌فرماید: چه بسا پیامبر ج از طرف خداوند ﻷ اجازه داشته است تا چنین سوگندی بخورد و این از خصوصیات پیامبر ج است. چنان که خداوند ﻷ می‌فرماید:

﴿لَعَمۡرُكَ إِنَّهُمۡ لَفِي سَكۡرَتِهِمۡ يَعۡمَهُونَ٧٢﴾ [الحجر: ۷۲].

«به جانت قسم که آن‌ها (قوم لوط) در مستی (شهوات و جهالت) سرگردان بودند».

و چنین حدیث را شرح می‌‌دهد که این نوع قسم فقط مخصوص پیامبر ج است.