بیان چند حقیقت (ردی بر تحريفاتی از اهل تصوف)

اما تفسیر این حدیث

اولاً: پیامبران زنده‌‌اند یا نه؟! اگر منظور از زنده ‌‌بودن زندگانی مادی است، بروید و پیامبران را از قبورشان بیرون بیاورید و دست به دامنشان شوید، تا صدایتان را از نزدیک‌‌تر بشنوند و مانع خاک را از میان خود و ایشان از بین ببرید تا زود‌‌تر به فریادتان برسند، غذا و خوردنی‌‌های عالی به استقبالشان ببرید و بدانید که با این کار چندین آیت از کلام خداوند ﻷ را تکذیب کرده‌‌اید:

﴿إِنَّكَ مَيِّتٞ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ٣٠﴾ [الزمر: ۳۰].

«(ای پیامبر ج) به راستی تو هم می‌‌میری و همه‌‌ی آن‌ها هم می‌‌میرند».

﴿كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِ﴾ [آل عمران: ۱۸۵].

«هرکس طعم و مزه‌‌ی مرگ را می‌‌چشد».

﴿وَمَا جَعَلۡنَا لِبَشَرٖ مِّن قَبۡلِكَ ٱلۡخُلۡدَ﴾ [الأنبیاء: ۳۴].

«و ما برای هیچ انسانی پیش از تو زندگی جاویدان قرار ندادیم».

﴿وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٞ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِ ٱلرُّسُلُ﴾ [آل عمران: ۱۴۴].

«و محمد جز پیامبری نیست و پیش از او پیامبرانی بوده و رفته‌‌اند (مرده‌‌اند)».

همه‌‌ی این آیات نشان می‌‌دهند که پیامبران† و محمد ج فوت نموده‌‌اند و دنیا را ترک کرده‌‌اند و حال اینکه هیچ نصی دال بر زنده بودن انبیا در قرآن وجود ندارد حتی یک آیه!!! و فقط چند حدیثی وجود دارند که دلالت بر این دارند که اجساد انبیا توسط زمین خورده نمی‌‌شود و از بین نمی‌‌رود که این هم دلیلی برای زنده بودن آنان نیست و اگر هم قائل به زنده بودن آنان باشیم، باید بدانیم که قطعاً زندگی مادی منظور نیست تا با دنیا و مافیهایش ارتباط برقرار کنند، بلکه زندگی معنوی و در عالم غیب است که هیچ احدی از آن خبر ندارد غیر از الله ﻷ و بدین طریق آن‌ها از دنیا بی‌‌خبرند.

اما شبهه‌‌ای که ایجاد می‌‌کنند این است که به نص قرآن شهدا زنده‌‌اند: ﴿وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتَۢاۚ بَلۡ أَحۡيَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ يُرۡزَقُونَ١٦٩﴾ [آل عمران: ۱۶۹]. «و کسانی را که در راه خدا کشته می‌‌شوند مرده مشمار، بلکه آنان زنده‌‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌‌شوند».

و می‌‌گویند که قطعاً پیامبران از شهدا مقام‌شان رفیع‌تر است، پس پیامبر ج به طریق اولی زنده است، در جواب می‌‌گوییم:

الف: خداوند ﻷ می‌‌فرماید شهدا زنده‌‌اند، اما به زندگی آن‌ها در کجا اشاره می‌‌کند؟ عند الناس، عند القبور، عند الزوار، عند الخلق و......... نه!!!. خداوند ﻷ می‌‌فرماید: ﴿عِندَ رَبِّهِمۡ﴾، حال ﴿عِندَ رَبِّهِمۡ﴾ کجاست؟ خود می‌‌فرماید: ﴿لَهُمۡ دَارُ ٱلسَّلَٰمِ عِندَ رَبِّهِمۡ﴾ [الأنعام: ۱۲۷]. یعنی: در بهشت نه در دنیا و... پس شهدا زنده‌‌اند، اما زندگانی، که در بهشت هستند و رزقشان را خداوند ﻷ می‌‌دهد و آنان به رزقشان خوشحالند و تفسیر این موضوع را می‌‌توانید در فرمایشات پیامبر ج که به کرات آمده، مطالعه نمایید: [ابوداود(۲۵۲۰)، حاکم(۲/۸۸)، احمد(۱/۲۶۶)، ابویعلی(۳۳)، بیهقی(۹/۱۶۳)، ترمذی (۳۰۱۰)، ابن ماجه(۱۹۰) و ابن ابی عاصم(۹۰۲) و....]

پس شهدا نزد پروردگارشان، در بهشت زنده‌‌اند، نه نزد مردم و دنیا!!!. خداوند ﻷ در آیات متعددی به تمام بنی‌‌آدم فرموده که همگی می‌‌میرید و در این میان فقط شهدا بدین صفت ـ أحیاء ـ موصوف شده‌‌اند، که یکی از حکمت‌های آن ترغیب و تشویق برای دفاع از حق و ابطال و فنای ظلم و فساد است نه موضوع مقام و ارزش. زیرا به نص قرآن پیامبران† از میان بشریت صاحب رفیع‌‌ترین مقام هستند. با این وجود حتی یک آیه در مورد زنده بودن پیامبران وجود ندارد، بلکه عکس آن به وفور یافت می‌‌شود:

﴿إِنَّكَ مَيِّتٞ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ٣٠﴾ [الزمر: ۳۰]. ﴿وَمَا جَعَلۡنَا لِبَشَرٖ مِّن قَبۡلِكَ ٱلۡخُلۡدَ﴾ [الأنبياء:۳۴]. غیر از حضرت عیسی÷ که خداوند ﻷ وی را به سوی خود بلند کرده و در نزدیکی‌‌های قیامت نازل می‌شود، اما سرانجام وی نیز مرگ است. چرا که:

﴿كُلُّ مَنۡ عَلَيۡهَا فَانٖ٢٦ وَيَبۡقَىٰ وَجۡهُ رَبِّكَ ذُو ٱلۡجَلَٰلِ وَٱلۡإِكۡرَامِ٢٧﴾ [الرحمن: ۲۶-۲۷]. «همه‌‌ی چیزها و همه‌‌ی کسانی که موجوداند (به جز اللهﻷ) دستخوش فنا و نابودی می‌گردند و تنها ذات پروردگار با عظمت و ارجمند تو باقی می‌‌ماند و بس».

نتیجه: در کتب فقه فراوان یافت می‌‌شود که شهدا بدون غسل و کفن، دفن می‌‌شوند و نماز میت هم ندارند، اما در مقابل هنگام فوت پیامبر ج هم او را غسل دادند و هم او را کفن پوشاندند ‌‌‌‌و بر وی نماز میت خواندند. همانند مسلمانی عادی با او رفتار شد. [بخاری/ ۴۴۵۲، ۴۴۵۴]

آیا می‌‌توان گفت به این دلایل شهدا از انبیا رفیع‌‌ترند؟!!! خیر، این افعال اختصاصاتی است که خداوند ﻷ و رسولش ج برای شهید قائل شده‌‌اند و نشان رفعت شهدا از انبیا نیست، پس شهدا زنده‌‌اند، به نص قرآن و سنت پیامبر ج ثابت است. نیز همین مصادر چگونگی زندگانی آنان را شرح داده است. ولی انبیا نیز مانند سایر بشر مرده‌‌اند و در صورت زنده بودن باید بدانیم که این زنده بودن مادی نیست و فقط خداوند ﻷ است که نمی‌‌میرد و «الـْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوت» فقط خداوند ﻷ است و بس. و بدین طریق چنین حاصل شد که همه انسان‌ها روزی رخت از دنیا بر می‌‌بندد و همگی زندگی مادی خود را به پایان می‌‌رسانند و پرونده‌‌ی اعمالشان بسته می‌‌شود، مگر سه چیز: صدقه جاریه، علم نافع، اولاد صالح. در این میان شهدا به نص قرآن به بهشت پروردگار می‌‌روند، پیامبران نیز مرده‌‌اند، ولی اجسادشان توسط زمین خورده نمی‌‌شوند. لفظ (حی) را در قرآن به هیچ وجه در مورد انبیاء نداریم و در سنت هم نیافتیم و حدیثی که مؤلف بدان اشاره کرده بود، را در مسلم، احمد و نسائی نیز نیافتیم.

اما در صورت اثبات این لفظ (که هرگز نمی‌‌شود) و نماز خواندن نیز به حالتی غیرمادی است که نیاز به شراب و طعام نمی‌‌باشد، بلکه مخصوص موسی÷ است، کما اینکه سندی و سیوطی در شرح نسائی می‌‌گویند: اگر ثابت شود که پیامبران نیز زنده‌‌اند، یقیناً این زندگانی، غیر از زندگانی مادی است، چرا که قرآن اینگونه حکم می‌‌کند.(۱۶۱۳)و(۴۱۱۵). اما در صورت زنده بودن، آیا از همه جا باخبراند !!! عزیزان! غیر از خداوند، هیچ احدی، خبیر، علیم، عالم الغیب و شهاده نیست، یعنی فقط خداوند ﻷ است که از همه جا باخبر است و غیر خداوند هیچ احدی از همه جا خبردار نیست. نگاه کنید پیامبر ج در حال حیات و زنده بودنش از داستان افک (تهمت‌زدن به عایشه صدیقهل بی‌‌خبر است، از احوال اینکه آیا عایشه راست می‌‌گوید یا نه ناآگاه است؟!!! قضیه‌‌ای که یک ماه طول می‌‌کشد تا اینکه سوره‌ی نور نازل می‌شود و... از این که عبدالله‌‌ بن ابی‌‌ملعون و افرادش چه طرح و نقشه‌‌هایی دارند، بی‌‌خبر است!!! منافقانی که گرد پیامبر ج را گرفته‌‌اند و از دور و نزدیک پیشش می‌آیند و پیامبر آن‌ها را می‌‌بیند، اما تشخیص نمی‌‌دهد که چه‌‌کاره‌‌اند!!!.

﴿وَمِمَّنۡ حَوۡلَكُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مُنَٰفِقُونَۖ وَمِنۡ أَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى ٱلنِّفَاقِ لَا تَعۡلَمُهُمۡۖ نَحۡنُ نَعۡلَمُهُمۡ﴾ [التوبة: ۱۰۱].

«در میان عربهای بادیه نشینِ اطراف (شهر) شما و در میان خود اهل مدینه، منافقانی هستند که تمرین نفاق کرده‌‌اند و در آن ماهر شده‌‌اند، تو (ای پیامبر ج) ایشان را نمی‌‌شناسی و فقط ما آن‌ها را می‌‌شناسیم».

و پیامبر ج از مسجد ضرار و کید و مکر منافقان بی‌‌خبر است، و از شتر گمشده‌‌ی خویش بی‌‌خبر است، اما آنانکه معتقد به حیات رسول الله ج هستند؟!!! و می‌‌گویند که پیامبر ج در قبرش، صدای ما را در هر جایی که باشیم و او را بخوانیم، می‌‌شنود و از معصیت ما ناراحت می‌‌شود و از خیرات و احسان ما خوشحال شده، برای امت دعای خیر می‌‌کند!!! به آنان می‎گوییم این پیامبر ج در حیاتش به بلندترین درجه روحی و تزکیه نفس رسیده بود و هیچ احدی و هیچ ولی و اولیایی به این مقام و منزلت در تزکیه نفس نمی‌‌رسد، اما می‌‌بینیم که در حیاتش از افک بی‌‌خبر است، منافقان را نمی‌‌شناسد. از کید ضرار خبر ندارد و.... یعنی در حال حیاتش از همه جا خبر ندارد، حال چه رسد به فوتش!!! پس به طریق اولی، ولی و انسانهای صالح بلکه پیامبر ج از همه جا خبردار نیستند و تنها خداوندﻷ علیم و خبیر است.