کلام آخر
در راستای رسیدن به منافع دنیوی گاهی افراد از حدود شرعی خویش تجاوز میکنند و بر دین طغیان مینمایند و عامل افساد میگردند.
اصول الهی را در مقابل دنیای خویش پایمال میکنند و نعمت هدایت خدای را کفران میگویند. بدین وسیله هم خود را گمراه میکنند و هم باعث ضلالت دیگران میشوند.
اینگونه میشود که رأس فتنه میگردند و معاند شرع و دشمن خدای تعالی و مفسد فی الارض میشوند. با اینکار میخواهند حق را بپوشانند و کلام حق را از موضع خود منحرف نمایند:
﴿يُحَرِّفُونَ ٱلۡكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ﴾ [النساء: ۴۶].
«سخنان را از جاهای خود منحرف میگردانند (و کلام را از معانی اصلی به دور میدارند و وارونه و چندگونه و چند پهلو صحبت میکنند)».
اما براستی کلمه حق از عزیزترین کلمات است که در بین مسلمانان گم نمیشود، هرچند عدهای امروزه آن را گم بدانند و بخواهند از آب گلآلود، ماهی خود را بگیرند. اما حق واضح است و بیان آن آسان و حفظ آن را خداوند خود تکفل کرده است:
﴿إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ٩﴾ [الحجر: ۹].
«ما خود قرآن را فرستادهایم و خود ما پاسدار آن میباشیم (و تا روز رستاخیز آن را از دستبرد دشمنان و از هرگونه تغییر و تبدیل زمان محفوظ و مصون میداریم)».
در راستای حفظ حق، خداوند مؤمنانی را مسلح به علم و بصیرت میکند تا با استفاده از نیروهای روحی و جسمی خود، حق را نصرت دهند و خدا نیز با آنان دین خود را تایید کند:
﴿هُوَ ٱلَّذِيٓ أَيَّدَكَ بِنَصۡرِهِۦ وَبِٱلۡمُؤۡمِنِينَ﴾ [الأنفال: ۶۲]. پس خوشا به حال آنان که با حق هم جهت میشوند و آن را درک میکنند و در زندگی خود جاری و ساری میکنند و در راستای حقخواهی، جان و مال خود را در قبال بهشتی برین به خداوند میفروشند:
﴿إِنَّ ٱللَّهَ ٱشۡتَرَىٰ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَنفُسَهُمۡ وَأَمۡوَٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ ٱلۡجَنَّةَ﴾ [التوبة:۱۱۱].
و آنانند که خداوند از ایشان راضی و آنها هم از خدایشان راضی میشوند:
﴿رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُ﴾ [التوبة: ۱۰۰].
این را خدای متعال مزد حقخواهی و حقطلبی آنان قرار داده است و بیشتر از آن را هم نصیبشان مینماید:
﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ﴾ [یونس: ۲۶].
به امید آنکه همهی ما حقخواه و باطلگریز باشیم که حق ماندنی و باطل رفتنی است:
﴿وَقُلۡ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَزَهَقَ ٱلۡبَٰطِلُۚ إِنَّ ٱلۡبَٰطِلَ كَانَ زَهُوقٗا٨١﴾ [الإسراء: ۸۱].
﴿سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ١٨٠ وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ١٨١ وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ١٨٢﴾. [الصافات: ۱۸۰- ۱۸۲]