بیان چند حقیقت (ردی بر تحريفاتی از اهل تصوف)

کلام آخر

کلام آخر

در راستای رسیدن به منافع دنیوی گاهی افراد از حدود شرعی خویش تجاوز می‌‌کنند و بر دین طغیان می‌‌نمایند و عامل افساد می‌‌گردند.

اصول الهی را در مقابل دنیای خویش پایمال می‌‌کنند و نعمت هدایت خدای را کفران می‌‌گویند. بدین وسیله هم خود را گمراه می‌‌کنند و هم باعث ضلالت دیگران می‌‌شوند.

اینگونه می‌‌شود که رأس فتنه می‌‌گردند و معاند شرع و دشمن خدای تعالی و مفسد فی الارض می‌‌شوند. با اینکار می‌‌خواهند حق را بپوشانند و کلام حق را از موضع خود منحرف نمایند:

﴿يُحَرِّفُونَ ٱلۡكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ [النساء: ۴۶].

«سخنان را از جاهای خود منحرف می‌گردانند (و کلام را از معانی اصلی به دور می‌دارند و وارونه و چندگونه و چند پهلو صحبت می‌کنند)».

اما براستی کلمه حق از عزیزترین کلمات است که در بین مسلمانان گم نمی‌‌شود، هرچند عده‌‌ای امروزه آن را گم بدانند و بخواهند از آب گل‌‌آلود، ماهی خود را بگیرند. اما حق واضح است و بیان آن آسان و حفظ آن را خداوند خود تکفل کرده است:

﴿إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ٩ [الحجر: ۹].

«ما خود قرآن را فرستاده‌ایم و خود ما پاسدار آن می‌باشیم (و تا روز رستاخیز آن را از دستبرد دشمنان و از هرگونه تغییر و تبدیل زمان محفوظ و مصون می‌داریم)‏».

در راستای حفظ حق، خداوند مؤمنانی را مسلح به علم و بصیرت می‌‌کند تا با استفاده از نیروهای روحی و جسمی خود، حق را نصرت دهند و خدا نیز با آنان دین خود را تایید کند:

﴿هُوَ ٱلَّذِيٓ أَيَّدَكَ بِنَصۡرِهِۦ وَبِٱلۡمُؤۡمِنِينَ [الأنفال: ۶۲]. پس خوشا به حال آنان که با حق هم جهت می‌‌شوند و آن را درک می‌‌کنند و در زندگی خود جاری و ساری می‌‌کنند و در راستای حق‌‌خواهی، جان و مال خود را در قبال بهشتی برین به خداوند می‌‌فروشند:

﴿إِنَّ ٱللَّهَ ٱشۡتَرَىٰ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَنفُسَهُمۡ وَأَمۡوَٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ ٱلۡجَنَّةَ [التوبة:۱۱۱].

و آنانند که خداوند از ایشان راضی و آن‌ها هم از خدایشان راضی می‌‌شوند:

﴿رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُ [التوبة: ۱۰۰].

این را خدای متعال مزد حق‌‌خواهی و حق‌‌طلبی آنان قرار داده ‌‌است و بیشتر از آن را هم نصیبشان می‌‌نماید:

﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ [یونس: ۲۶].

به امید آنکه همه‌‌ی ما حق‌‌خواه و باطل‌‌گریز باشیم که حق ماندنی و باطل رفتنی است:

﴿وَقُلۡ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَزَهَقَ ٱلۡبَٰطِلُۚ إِنَّ ٱلۡبَٰطِلَ كَانَ زَهُوقٗا٨١ [الإسراء: ۸۱].

﴿سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ١٨٠ وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ١٨١ وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ١٨٢. [الصافات: ۱۸۰- ۱۸۲]