مقدمه

الحمد لله وسلام علی عباده الذین اصطفی

از مطالعه و تدبّر در قرآن کریم و تعلیمات رسول خدا جو تحقیق در نهج‌‌البلاغه و سخنان گهربار امام بزرگوار ÷دو نکته مهم و اساسی دریافت می‌گردد:

الف ـ قرآن برنامه آسمانی برای امّتی زنده است که عمل به دستورات آن، انسان‌ساز و زندگی‌بخش می‌باشد؛ و نه کتابی پیام ‌آور مرگ که برای مردگان خوانده شود و یا احیانا وسیله روزی متکدیّان باشد و یا بدون توجّه به معانی عمیق آن به قصد ثواب و تمرین و تقلید صوت و لحن تلاوت گردد.

ب ـ پیامبراکرم جو پیشوایان دینی، خود اوّلین عاملان به قرآن کریم بوده‌اند؛ و مأمومین راستین و پیروان واقعی آن بزرگواران کسانی هستند که به شایستگی به ایشان اقتدا نموده و از علم و ایمان و تقوای آنان بهره‌مند گشته و کتاب و سنت را تعلیم گیرند؛ نه اینکه همچون مسیحیان، پیامبر و پیشوایان دینی را به الوهیت و ربوبیّت رسانده و در حوائج به آنان روی آورند و آنانرا وسیله فرار ستمگران و مفسدان از کیفر الهی معرفی نمایند.

آن امام بزرگوار پیوسته به قرآن کریم استشهاد نموده و سخنان خود را به آیات الهی مستند می‌نمایند. خوشبختانه این قسمت از سخنان ارزنده آنحضرت که در تفسیر آیاتی از کتاب الهی است پس از قرن‌ها توسّط مفسّر کبیر و استاد بزرگوار سیّد مصطفی حسینی طباطبائی -سلمه ‌الله تعالی- از میان کتب مختلف اسلامی گردآوری و تحت عنوان «فتح البیان فیما روي عن علي من تفسیر القرآن» همراه با ترجمۀ فارسی آن، در اختیار پیروان کتاب و سنت و شیفتگان عترت و محقّقان آزاداندیش جهان قرار گرفته است.

آنچه در صفحات بعد از نظرتان می‌گذرد گوش‌های از سخنان امام علی ÷در توصیف قرآن کریم می‌باشد که از نهج‌البلاغه گردآوری گردیده، امید است مطالعه و دقت در آن ما را به شناخت بیشتر کتاب خدا و عمل به دستورات آن رهنمون باشد.