۹- قرآن طریق واضح و پرچم استوار است

امام ÷در خطبه‌ای طولانی پس از وصف توحید الهی و ذکر نکات بسیار بلند و دقیق از جمله آفرینش جهان و آدم و انحراف بنی ‌آدم از راه توحید، و ارسال رسل و بعثت خاتم پیامبران؛ بدین نکته اشاره می‌کند که: رسول ‌خدا جنیز همانند سایر انبیاء الهی، مردم را با ارائه راهی روشن و پرچمی استوار ترک نمود؛ و این راه روشن و علم قائم چیزی جز کتاب خدا نمی‌باشد:

«...ثُمَّ اخْتَارَ سُبْحَانَهُ لِـمُحَمَّدٍ جلِقَاءَهُ، وَرَضِيَ لَهُ مَا عِنْدَهُ... فَقَبَضَهُ إِلَيْهِ كَرِيماً، وَخَلَّفَ فِيكُمْ مَا خَلَّفَتِ الأنْبِيَاءُ في أُمَـمِها، إذْ لَم يَتْرُكُوهُمْ هَمَلاً، بِغَيْرِ طَريقٍ واضِحٍ، ولاَعَلَم قَائِم. كِتَابَ رَبِّكُمْ [فِيكُمْ:] مُبَيِّناً حَلاَلَهُ وَحَرامَهُ، وَفَرَائِضَهُ وَفَضَائِلَهُ...» [۳۰].

(... پس از خداوند سبحان لقای خویش را برای رسول خود محمد جاختیار نمود؛ و آنچه را نزد خود بود برای او پسندید... و او را با اکرام به‌سوی خویش برگرفت؛ در حالی که در بین شما جانهاد آنچه را که پیامبران در بین امت‌های خویش نهادند و آنها را بیهوده ـ و سرگردان ـ و بدون راه روشن و علم استوار رها نکردند. و آن راه روشن و علم استوار، همان کتاب خداست که حلال و حرام و فرائض و فضائلش روشن و آشکار است).

[۳۰] نهج‌البلاغه، خطبه ۱.