دموکراسی اسلامی حقیقت یا خیال؟

آزادی احزاب و افکار (تعددگرایی)

آزادی احزاب و افکار (تعددگرایی)

یکی دیگر از وسایل معتمد فکر دموکراسی - تعدد گرایی- یا آزادی احزاب و افکار می‌باشد که معنی ظاهری آن اجازۀ تشکیل احزاب و اختلاف رأی در بعضی مسایل و تصورات قلمداد می‌گردد اما در حقیقت هدف حقیقی آن آزادی بی‌قید و شرط برای همۀ افکار و معتقدات غیر از فکر اصیل اسلامی می‌باشد و به عنوان مثال امروز در کشور هاییکه مهد دموکراسی خوانده می‌شوند مانند امریکا و انگلیس و فرانسه و....... ارباب هر فکری حق تشکیل حزب و شرکت در انتخابات را دارند حتی همجنس بازها و منحرفین! اما اگر کسی بخواهد حزبی اسلامی و پایبندِ اصول اسلام بسازد به عناوین مختلف طرد می‌شود.

ناگفته نماند که احزاب به اصطلاح اسلامی که در حکوماتِ دموکراسی شرکت می‌کنند باید به این اصل یعنی آزادی تعدد افکار معتقد بوده و با آن موافقت کنند زیرا عدم موافقت، یعنی مخالفت با دموکراسی است. و دیده می‌شود که این مسلمانان دموکرات با ذلت و خواری در زیر یک سقف در پارلمان‌ها پهلوی ملحدین کمونیست و لائیک‌ها (بی‌دین‌ها) و سوسیالست‌ها و دیگر منحرفین می‌نشینند و هرگونه تحقیر و توهین به اسلام و مسلمین را می‌شنوند و حق اعتراض هم ندارند زیرا در نظام دموکراسی هر شخصی آزاد است که ابراز رأی کند و لو اینکه توهین به معتقدات دیگران باشد.

و اگر فرضاً یکی از احزاب به اصطلاح اسلامی در سایۀ حکومتِ دموکراسی به قدرت برسد مجبور است همۀ احزاب و افکار غیر اسلامی را به رسمیت بشناسد و حتی مجبور است طبق قوانین دموکراسی اجازۀ تشکیل حزب کمونستی را هم بدهد که این امر مخالفت صریح و آشکار با قوانین و اصول دین مبین اسلام می‌باشد زیرا در دین مبین اسلام هرکه مرتد شد بر او حد شرعی جاری می‌گردد نه اینکه به او اجازه داده شود که حزب تشکیل دهد و مردم را به افکار و معتقدات باطل خود دعوت نماید زیرا در قبول اسلام هیچ گونه اجباری نیست ﴿لَآ إِكۡرَاهَ فِي ٱلدِّينِۖ[البقرة: ۲۵۶] «در (قبول) دین هیچ اجباری نیست».

اما اگر دین اسلام را کسی قبول کرد باید پابند قوانین آن باشد و از آن سرپیچی نکند.

جالب است بدانیم که اساس فکر دموکراسی در وجود اختلاف در بین مردم ریخته شده است زیرا اگر در جامعه‌ای تنها یک حزب وجود داشته باشد آنوقت دموکراسی معنی ندارد بلکه باید احزاب مختلف وجود داشته باشد و همه باید باهم اختلاف داشته باشند حتی در داخل یک حزب، و باید با هم درگیر بوده و به سر کلۀ همدیگر بزنند تا باشد که هدف اساسی دموکراسی که همانا تعدد افکار و احزاب است بر آورده شود.