دموکراسی اسلامی حقیقت یا خیال؟

اخلاق در نظام دموکراسی

اخلاق در نظام دموکراسی

نظام دموکراسی نظامی عاری از اخلاق و مانند جسدی بدون روح می‌باشد و این حقیقت را حالت سردمداران دموکراسی که سنگ آن را به سینه می‌زنند مانند نظام انگلیس که به آن مادر دموکراسی گفته می‌شود و فرانسه که بانی نظریۀ حکومت مردمی و امریکا که خود را مجری قوانین دموکراسی در جهان می‌داند، ثابت نموده‌اند، که با وجود شعارات میان تهی از هیچ ظلمی در حق مردم خود و ملت‌های دیگر دریغ ننموده‌اند که حالت ملت‌های مظلوم در سراسر جهان شاهد گویای این واقعیت است مگر این کشورهای اسلامی و افریقایی نیستند که بارها از طرف همین سه کشور و کشور‌های دیگر غربی مورد تجاوز و سرقت ثروت‌هایشان قرار گرفتند و هنوز هم این برنامه ادامه دارد.

اشغال کشورها، تحمیل حکومت‌های دیکتاتوری و دست نشانده، به تاراج بردن اموال و ثروت‌ها، استعمال اسلحۀ کشتار جمعی و قتل و کشتار غیر نظامیان، خراب کردن شهرها و قریه‌ها توسط اسلحۀ ممنوعه، ساختن زندان‌های خلاف معیار‌های حقوق بشری که خود منادی آن هستند، تجاوزات جنسی و وحشی گری‌های دیگری که همه از ارمغان‌های نظام دموکراسی برای ملت‌های مغلوب و بیچاره است.

و اگر در یکی از کشور‌ها مسلمانان با همان معیارهایی که سردمداران دموکراسی شعار می‌دهند به قدرت برسند آنوقت وضع تغییر می‌کند و همین منادیان دموکراسی و حقوق بشر و حکومت مردمی و شورا و پارلمان به ظالمان مستبد تبدیل گشته و در پی از بین بردن مسلمانان از هیچ عملی دریغ نمی‌کنند و همۀ اصول و اساسات دموکراسی نام نهاد خود را زیر پا می‌گذارند زیرا در اینجا مسألۀ اسلام مطرح است و آن‌ها حاضرند هر چیزی را در نظام دموکراسی قبول کنند مگر اسلام را و حتی با نظام‌های دکتاتوری و غیر دموکراسی برای از بین بردن مسلمانان و دور کردن آن‌ها از قدرت کمک می‌کنند، به طور مثال میتوان از پیروزی جبهۀ نجات اسلامی در انتخابات الجزایر و حزب فضیلت در ترکیه و مثال نزدیک سازمان اسلامی حماس در فلسطین نام برد.

زیرا بر اساس قوانین دموکراسی تشکیل احزاب اسلامی ممنوع است و به همین اساس است که هرگاه مسلمانان به قدرت برسند غربی‌ها که تا فرق سر در گودال دموکراسی غرقند به کمک دکتاتورها و حکام ظالم و مستبد می‌شتابند و اما آنانیکه به نام اسلام در حکومات دست نشاندۀ کفار شرکت می‌کنند در حقیقت فرزندان نامشروع کانفرانس‌های بن، نیویورک، پاریس و لندن هستند و وجود آن‌ها برای بقای کفار و ادامۀ استعمار امر ضروری می‌باشد از این قاعده مستثنی هستند تا آنکه اهداف کفار و اشغالگران برآورده شود و آنوقت مانند زباله بدور انداخته می‌شوند.