خاطره ۱۰
خداوندی که طبیعت بر حسب نظم خاص آفرید چگونگی رعایت مخلوقات بهر چه منظور ننموده ایزدی که هستی بخش دنیایی است که نیرنگ‌ها و حیله‌های نا وصف پوشش نیکی‌ها و ستایش‌ها گردیده شده چگونه ناظری خواهد بود که کودکانی با چشمان گریان خفته و یا مرده‌اند و خون خوارانی با لب‌های خندان که در چهره‌های ظالمانه شان گویا لذت خاصی نمودار می‌شود و قدم‌های پایمالی را بر قلل آرزوی‌های گرسنگان و تشنگانی که نشانی از حامیت را در این روزگار ندیده بر سر آن‌ها کوبیده خواهد شد.
بارالها! چگونه نظمی را عزم نموده‌ای که از لخته‌های خون صخره‌های سنگین انباشته شده که جبال آن‌ها جمال عدلت را بی مصفا نموده است راستی خداوند!
اقیانوسی که از ظلمات بنا شده چگونه جایگاه امنی را برای نظارت لذات ظالمین آسوده و بر مظلومان آشفته کرده‌ای اینبار کشتی بانت نوحی دیگر است و بندگانت غریق در اقیانوس، اگر قصد آزمون ایوبی بپا کرده‌ای هرگز رتبه‌ای نخواهی دید چون مردی عادل بوده‌ای و نابرابرهایت در بندگان نمرات صفر را در برگه‌هایت تصحیح خواهی نمود به لطف و کرمت بخشاینده باش‌ای قادر متعال و‌ای عزیز شکست ناپذیر.
۱۱/۸/۱۳۸۲