پیامبر جتحت سر پرستی عمویش «ابوطالب»

با وجود این که وفات عبدالمطلب، پیامبر را ناراحت و غمگین کرده بود، اما ابوطالب با ابرازِ مهر و محبت زیادش به پیامبر، اجازه نداد تا وفات جدّش او را بیازارد؛ چرا که عبدالمطلب در اواخرعمرش، سر پرستی او را به ابو طالب سپرده بود. هنگامی که پیامبر جتحت سر پرستی «ابوطالب» قرار گرفت او را به خانه‌اش برد و از پیامبر همانند یک فرزند نگهداری و مراقبت می‌نمود و حتی نسبت به فرزندانش او را مقدم می‌داشت و این مهر و عطوفت را حتی در دورانی که پیامبر به پیامبری مبعوث شد، به ایشان ابراز می‌داشت.