۲- سریهی بئر معونه
در ماه صفر سال چهارم هجرت علاوه بر سریهی رجیح، ماجرای غمانگیز دیگری نیز به وقوع پیوست که آن را سریهی بئر معونه نامیدند؛ ماجرا از این قرار بود که: عدهای از قبیله بنی عامر که در نجد زندگی میکردند، نزد پیامبر جآمدند. آنان از پیامبر جخواستند که تعداد از اصحاب را برای تبلیغ دین اسلام به نجد بفرستد تا شاید مردم نجد به دین اسلام ایمان بیاورند. پیامبر جنیز تعداد چهل و یا هفتاد نفر از اصحاب را به نجد فرستاد و «منذر بن عمرو» را به عنوان فرماندهی آنان انتخاب نمود. اینان همگی از حافظان قرآن و اصحاب مشهور بودند. این صحابه حرکت خود را به سمت نجد آغاز کردند تا اینکه به منطقهای به نام «بئر معونه» رسیدند. در آنجا «عامر بن طفیل» و قبیلهی بنی سُلیم بر اصحاب پیامبر جیورش بردند و همهی آنان را به شهادت رساندند و تنها دو نفر به نامهای «عمرو بن اُمیّه ضُمری» و «منذر بن عقبة بن عامر» از آن صحنه جان سالم به در برده بودند.
«منذر» وقتی چنین حادثهای را مشاهده کرد، با آنان به مبارزه برخاست و به شهادت رسید و «عمرو» به اسارت در آمد و جان سالم به در برد.
پیامبر جاز این حادثه بسیار ناراحت و اندوهگین گردید و مدت یک ماه در قنوت نماز صبح بر قاتلانِ آنان با اسم و رسم نفرین نمود.