مقدمه

إنّ الحمد لله نحمده، ونستعينه، ونستغفره، ونتوب إليه، ونعوذ بالله من شرور أنفسنا، ومن سيئات أعمالنا‌ من يهده الله؛ فلا مضل له، ومن يضلل؛ فلا هاديَ له، وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له وأشهد أنّ محمداًً عبده ورسوله، صلّى الله عليه، وعلى آله، وأصحابه، ومن تبعهم بإحسان، وسلّم تسليماً.

أما بعد:

به راستی که علم توحید، با شرافت‌ترین علوم و دارای بیشترین احترام است؛ و از لحاظ نیازمندی به آن در میان علوم، لازم‌ترین آنها می‌باشد؛ زیرا علم به خداوند تعالى، و أسماء او، و صفت‌های او، و حقوق وی بر بندگانش و کلید راه به‌سوی خداوند متعال و پایه‌ی شرایع او می‌باشد.

و لذا فرستادگان خداوند بر دعوت به سوی آن (توحید) جمع شده‌اند، خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِيٓ إِلَيۡهِ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ ٢٥﴾[الأنبیاء: ۲۵].

«و ما پیش از تو هیچ پیامبری نفرستادیم، مگر اینکه به او وحی کرده‌ایم که: هیچ معبود بر حقی بجز من نیست، پس فقط مرا پرستش کنید».

و به وحدانیت وجود خویش شهادت داده‌است، و ملائکه و اهل علم نیز بدان گواهی داده‌اند، خداوند متعال می‌فرماید: ﴿شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَأُوْلُواْ ٱلۡعِلۡمِ قَآئِمَۢا بِٱلۡقِسۡطِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ ١٨﴾[آل‌عمران: ۱۸].

«خدا گواهی می‌دهد به اینکه هیچ معبودی جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش نیز به آن گواهی می‌دهند حال آنکه خدا تدبیر کننده‌ی عالَم است به عدل، جز او معبودی نیست که هم توانا است و هم حکیم».

و هنگامی که شأن و ارزش توحید در این حد باشد، بر هر مسلمانی لازم است که نسبت به یادگیری، و یاد داهی آن، و تدبّر در آن، و باورداشتن به آن توجه کند؛ تا اینکه دینش بر پایه‌ای سلیم و مطمئن و تسلیم امور خداوند بنا شود که با ثمرات و نتایج آن، خوشبخت و سعادتمند گردد.

مؤلف