ايمان به ملائكه
فرشتگان: جهانی نادیده است، (دسته‌ای از) آفریده شدگان‌اند، بندگانی برای خداوند متعال هستند، و هیچیک از خصوصیت‌های ربوبیت و الوهیت را ندارند، خداوند متعال آنها را از نور آفریده است، و گردن کجی تمام و کمال در برابر دستوراتش، و نیروی اجرای فرامینش را به آنان بخشیده است. خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَمَنۡ عِندَهُۥ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِهِۦ وَلَا يَسۡتَحۡسِرُونَ ١٩ يُسَبِّحُونَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ لَا يَفۡتُرُونَ ٢٠﴾[الأنبیاء: ۱۹-۲۰].
«... و کسانی که در پیشگاه وی هستند از عبادت او سرکشی نمی‌کنند و خسته نمی‌شوند (۱۹) شب و روز بی‌آنکه سستی ورزند، تسبیح می‌گویند (۲۰)».
و آنها تعداد زیادی هستند که هیچکسی غیر از خداوند متعال نمی‌تواند آنها را شمارش نماید، و در صحیحین از حدیث أنس ا در قصه‌ی معراج ثابت شده است که پیامبرصنزد «بیت المعمور» در آسمان برده شد که هر روز هفتادهزار فرشته (ملائکه) در آن نماز می‌خوانند، و این فرشتگان، هنگامی که از آن خارج شدند هرگز به آنجا برنمی‌گردند و این، (اولین و) آخرین بار برای آنان بوده است (که به بیت المعمور راه یافته‌اند) [۷].
و ایمان به فرشتگان شامل چهار مورد می‌باشد که عبارتست از:
اول: ایمان به وجود آنها.
دوم: ایمان به آنهایی که نامشان را می‌دانیم، آنها را با نامشان (مانند جبرئیل) و آنهایی که نام آنها را نمی‌دانیم به آنها بصورت اجمالی ایمان می‌آوریم.
سوم: ایمان به آنهایی که (برخی از) صفت‌های آنها را می‌دانیم، همانند صفت (جبرئیل) که پیامبرصبدان خبر داده است که او را بر صفتی که بر آن خلق شده بود، دید، و ششصد بال داشت که افق را فرا گرفته بود.
فرشته می‌تواند به فرمان خداوند بصورت شمایل یک مرد تغییر شکل دهد، همانگونه برای که (جبرئیل) اتفاق افتاد، آن هنگام که خداوند او را به سوی مریم روانه ساخت پس بصورت بشری درشت اندام پیش مریم حضور یافت، و هنگامی نزد پیامبرصآمد و او (پیامبر) میان اصحابش نشسته بود، (جبرئیل) پیش پیامبر آمد درحالی که به شکل مردی با لباس بسیار سفید، موی سرِ بسیار سیاه بود و اثری از سفر بر او دیده نمی‌شد، و هیچکدام از اصحاب او را نمی‌شناخت، پس نزد رسول اللهصنشست و دو زانویش را به دو زانوی پیامبر تکیه داد، و دو دستش را بر دو رانش گذاشت، و از پیامبرصدر مورد اسلام، و ایمان، و احسان، و قیامت سؤال نمود؛ پس پیامبر به او پاسخ داد و (جبرئیل) رفت، سپس پیامبرصفرمود: «هَذَا جِبْرِيلُ أَتَاكُمْ يُعَلِّمُكُمْ دِينَكُمْ» [۸].
«این جبرئیل بود، پیش شما آمده بود تا دین‌تان را به شما بیاموزد».
و همینطور فرشتگانی که خداوند آنها را نزد ابراهیم و لوطﻹفرستاد، بصورت چند مردبودند.
مورد چهارم از آنچه که ایمان به فرشتگان شامل آن می‌شود: ایمان به آنچه از کارهای آنها که می‌دانیم و به فرمان خداوند بر آن کار‌ها استوارند؛ همانند تسبیح او، و بندگی شبانه روزی برای او بدون خستگی و سستی.
و برخی از آنها کارهای مخصوصی دارند.
مانند: جبرئیل که امین و امانتدار وحی خداوند متعال است، خداوند وحی را بوسیله‌ی او به سوی پیامبران و رسولان می‌فرستاد.
و میکائیل: که وکالت قطره‌ها به او داده شده است، یعنی باران و نباتات به او موکول شده است.
و اسرافیل: که دمیدن در نفخ صور به هنگام برپا شدن قیامت و نشر آفریدگان به او موکول شده است.
و ملک الموت: که قبض روح‌ها (بیرون کشیدن روح از بدن) به هنگام مردن به او موکول شده است.
و مالک: که آتش به او موکول شده است، و او خزانه دار جهنم است.
و فرشتگانی که جنین‌های داخل رحم مادر به آنها موکول شده است، وقتی که انسان مدت چهار ماه را در شکم مادرش بگذراند، خداوند یک فرشته را برای او بر می‌گزیند و به او امر می‌کند تا روزی، و اجل (وقت مردن)، و عملش، و اینکه ازجمله‌ی اهل جهنم یا بهشت است را بنویسد.
و فرشتگان به حفظ‌نمودن کارهای انسان‌ها وکالت داده شده‌اند، و نوشتن اعمال برای هر انسانی توسط دو فرشته صورت می‌گیرد، یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ قرار دارد.
و فرشتگان به سؤال‌کردن از مردگان، آن هنگام که در قبرشان گذاشته می‌شوند، وکالت داده شده‌اند؛ آنها نزد او می‌آیند و از او در مورد پروردگارش، و دینش، و پیامبرش سؤال می‌پرسند.
[۷] رواه البخاري، كتاب فضائل الصحابة، باب المعراج رقم: (۳۶۷۴)، و رواه مسلم، كتاب الإيمان، باب الإسراء برسول اللهصإلى السماء و فرض الصلوات، رقم: (۴۰۹). [۸] رواه مسلم، كتاب الإيمان، باب بيان الإيمان و الإسلام و الإحسان، رقم (۹۳).