ايمان به رُسُل (رسولان)
رُسُل: جمع رسول (فرستاده) است به معنای: مُرسَل یعنی برگزیده شده برای ابلاغ و رساندن چیزی.
و در اینجا منظور: کسی از نوع بشر است که شریعتی بر او وحی می‌گردد و به او دستور داده می‌شود که آن را تبلیغ نماید.
و اولین رسول از میان رسولان نوح÷و آخرینشان محمدصمی‌باشد.
خداوند متعال می‌فرماید: ﴿ إِنَّآ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ كَمَآ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ نُوحٖ وَٱلنَّبِيِّۧنَ مِنۢ بَعۡدِهِۦ...﴾[النساء: ۱۶۳].
«ما به تو وحی فرستادیم، همانگونه که به نوح و پیامبران پس از او وحی فرستادیم...».
و در صحیح بخاری از أنس بن مالک ا در حدیث شفاعت، روایت شده است که پیامبرص: «ذكر أن الناس يأتون إلى آدم؛ ليشفع لهم، فيعتذر إليهم ويقول: ائتوا نوحاً أول رسول بعثه الله» [۱۱]. و ذکر تمام الحدیث.
«ذکر نمود که مردم در روز قیامت به سوی آدم ÷روند، تا اینکه برای آنان شفاعت نماید، اما از آنان پوزش می‌طلبد و می‌گوید: به سوی نوح بروید که اولین رسولی است که خداوند آن را برگزیده است» و سپس همه‌ی حدیث را ذکر فرمود.
و خداوند متعال در مورد محمدصمی‌فرماید: ﴿مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَآ أَحَدٖ مِّن رِّجَالِكُمۡ وَلَٰكِن رَّسُولَ ٱللَّهِ وَخَاتَمَ ٱلنَّبِيِّۧنَ...﴾[الأحزاب:۴۰].
«محمد پدر هیچیک از مردان شما نبوده و بلکه فرستاده‌ی خدا و آخرینِ پیامبران است».
[۱۱] رواه البخاري، كتاب الرقاق، باب صفة الجنة و النار، رقم (۶۱۹۷).