حکایت مناظره ای تاریخی - تحریف قرآن نزد شیعه

مناظر اهلسنت:

مناظر اهلسنت:

روایتی که شیخ اسماعیل از کتاب فروع کافی نقل کرد مطلقا گفته است حروف قرآن را برپاداشتند و نامی از تمام قرآن و یا تمام آیه‌های قرآن در این روایت برده نشده است و در ادامه همین روایت امام محمد باقر در مورد امت‌های پیشین بعینه همین لفظ را به کار می‌برد و می‌گوید: «أقاموا حروفه وحرفوا حدوده» یعنی امت‌های پیشین (یهود و نصارا) حروف کتاب‌هایشان را بر پاداشتند و حدون آن را زیر پا گذاشتند.

الان سوال از مناظر این است که آیا یهود و نصارا حروف کتاب‌هایشان را تغییر نداده‌اند و آیا طبق این قول امام محمد باقر می‌توان گفت کتاب یهود و کتاب نصارا مانند قرآن محفوظ هستند؟

اگر شما از این روایت بر تحریف نشدن قرآن استدلال می‌کنید پس یهود و نصارا می‌توانند از این روایت بر تحریف نشدن تورات و انجیل استدلال کنند زیرا همان الفاظی که برای قرآن در این روایت کاربرده شد است بعینه همان الفاظ برای کتب گذشته به کار برده شده است.

لذا استدلال از این روایت درست نیست.

اما قول مولف تفسیر صافی که می‌گوید مذهب صحیح ما عدم تحریف قرآن است بنا بر تقیه است و مخالف با اقوال امامان معصوم است و دلیلی که مولف تفسیر صافی بر تحریف نشدن قرآن بیان می‌کند خود بیانگر تقیه بازی وی می‌باشد زیرا او می‌گوید قرآن محفوظ و کامل است و تحریف نشده است چون صحابه با تلاش و زحمت فراوان به جمع آوری آن اهتمام ورزیده اند؟!

آیا واقعا این استدلال درست است؟

آیا مولف تفسیر صافی راست می‌گوید؟

آیا این استدلال مولف تفسیر صافی نزد شیعیان ارزش دارد؟

خیر! هرگز

زیرا که فرقه شیعه تمامی یاران پیامبر خصوصا خلفای ثلاثة که قرآن را جمع آوری نمودند را کافر و فاسق و ظالم و غاصب می‌داند.

با این عقیده شیعه نسبت به اصحاب پیامبر چگونه می‌توان حرف مولف تفسیر صافی را پذیرفت و این جز تقیه و دروغ چیز دیگری نمی‌تواند باشد.

آقای اسماعیل تو با تونسوی مناظره می‌کند و در جنگل روضه نمی‌خوانی، حرف دهانت را بسنج و بر زبان بیاور