تحصیلات:
مولانا عبدالعزیز دوران کودکی را در محیط پرمهر و محبت خانواده گذراند و چون بزرگتر شد آموزش قرائت قرآن و مسایل اولیۀ فقه را در حضور پدرش فرا گرفت. برای یادگیری قرآن چندین ماه به روستای «مچان» نزد آخوند ملا عطا محمد سلامی/رفته و از ایشان استفاده برد.
از آنجایی که پدر بزرگوارشان قاضی منطقه بود و موضوعات فقهی از اهمیت خاصی برخوردار بودند، مولانا عبدالله وی را در فراگیری مسایل فقهی و دیگر علوم همکاری می‌کردند و حتی کتاب کنزالدقایق که از مراجع فقهی مذهب احناف می‌باشد را در همین دوران حفظ نمود. برای کسب علوم مختلف و استفاده از اساتید توانمند به پاکستان مسافرت کردند و مدت یک سال در مدرسۀ مظهر العلوم شهر کراچی کسب علم نمودند. پس از آن به مدرسۀ فتح پوری هند رفته و در آنجا دو سال به تحصیل علم پرداختند. آوازه جهانی دارالعلوم دیوبند که از مراکز مهم علمی آن زمان بود مولانا را بر آن داشت تا به این مرکز آمده و شش ماه را در آنجا بمانند و از اساتید توانمند آنجا استفاده ببرند. پس از آن مولانا به مدرسۀ امینیۀ دهلی که توسط مفتی بزرگ هند مولانا کفایت الله/تأسیس شده بود تشریف برده و تا آخرین سال تحصیل یعنی دورۀ حدیث در آنجا ماندند و بهترین استفاده‌ها و تجارب علمی و آگاهی را از محیط علمی و فضای سیاسی و فرهنگی آن زمان آنجا بردند.
مولانا در سال ۱۳۲۵ هـ. ش مصادف با ۱۳۶٧ هـ. ق به زادبوم خود سرباز بازگشت و مشغول دعوت و تعلیم شدند.