آموزش و پرورش:
مدارک تحصیلی مولانا در تاریخ ۱۳۳۵ هـ. ش در شورای عالی وزارت فرهنگ تهران در سطح افتاء تشخیص داده شد. از آنجا که بسیاری از علاقه‌مندان به دروس دینی و طلاب اهل سنت مجبور بودند به کشورهای همسایه بروند و تحصیل کنند و در برگشت با مشکل ارزیابی مدارک روبرو می‌شدند، لذا مولانا برای این که چنین مشکلاتی پیش نیاید و نسل جوان و آگاهی تربیت شود، از مسؤلان وقت درخواست کردند دبیرستانی که در آن توجه بیشتری به مسایل دینی و فقهی بشود برای اهل سنت بلوچستان درنظر بگیرند.
پس از نامه نگاری‌های فراوان در سال ۱۳۳٩ هـ . ش دبیرستانی به نام معقول و منقول با یک کلاس و ۳۵ دانش‌آموز در زیر مجموعۀ دبیرستان تمدن زاهدان راه‌اندازی شد و سرپرستی امور مذهبی و انتخاب و تدریس کتب دینی آن به عهدۀ مولانا عبدالعزیز گذاشته شد. این دبیرستان در دو مرحله و به عرف آن زمان دو سیکله بود. سیکل اول شامل کلاس‌های هفت، هشت و نه، سیکل دو شامل کلاس‌های ده، یازده و دوازده.
این رشتۀ تحصیلی ویژه دانش‌آموزان اهل سنت بود و فرصتی برای رشد علمی آن‌ها به شمار می‌رفت و ماهیانه مبلغ ۱۰۰ تومان که بعدها به ۶۰ تومان تقلیل یافت، به دانش‌آموزان پرداخت می‌شد. اما متأسفانه این دبیرستان با وجود تأثیر بسیار خوبی که در رشد سواد و آگاهی دینی مردم منطقه داشت، در سال ۴٧ – ۴۸ هـ.ش منحل شد. دانش‌آموزان این دبیرستان در رشته‌های دیگر دبیرستان‌های شهر درس‌شان را ادامه دادند. مولانا هم به عنوان دبیر عربی و دینی در سایر دبیرستان‌ها تدریس می‌کردند و بالآخره در سال ۱۳۶۰ باز نشسته شدند.