۵- مسجد مکی:
در زمانی که حوزۀ علمیۀ دارالعلوم در سال ۱۳۴٩ شمسی تأسیس شد، بعد از چند سال مولانا ساخت مسجد مکی را شروع کردند و کار ساختمانی آن اواخر سال ۱۳۵٧ به اتمام رسید. در آن زمان مسجد مکی خیلی بزرگ جلوه می‌کرد و کسی گمان نمی‌کرد به این زودی نیاز به توسعه آن احساس شود. اما در همان حیات مولانا در سال ۱۳۶۶ جمعیت نمازگزار به حدی افزایش یافت که بسیاری از مردم مجبور بودند نماز جمعه را سرآفتاب بخوانند. از این رو مولانا پیگیر توسعۀ دوباره آن شدند. بعد از وفات مولانا، جناب مولانا عبدالحمید کار توسعۀ مسجد را به خوبی دنبال نمودند و تا بحال چندین بار از قسمت‌های شمالی و شرقی توسعه یافته است و الآن طرح جامع و کاملی برای توسعۀ مسجد در دست اقدام است که در صورت تکمیل‌شدن ظرفیت صدهزار نمازگزار را دارا خواهد بود.