۱- مولانا عبدالملک
استاد شهید مولانا عبدالملک ملازاد/فرزند ارشد حضرت مولانا بود. در سال ۱۳۲۸ هـ. ش در روستای حیط، دیده به جهان گشود. قرائت قرآن و کتاب‌های اولیه دینی را نزد والدین خویش فرا گرفت، دورۀ شش سالۀ تحصیلات ابتدایی را در زاهدان به پایان رسانید و دوران پایانی تحصیلات حوزوی را در حوزۀ علمیه‌ی عین العلوم گشت سراوان گذرانید.
دوره تخصص در فقه را دارالعلوم کراچی گذراند. در اواخر سال ۱۳۵۱ هـ. ش در دانشگاه اسلامی مدینۀ منوره پذیرفته شده، نزد اساتید برجسته آنجا، کسب علم نمود.
پس از گذراندن خدمت سربازی وارد عرصۀ فعالیت‌های دینی و فرهنگی شدند. در سال ۱۳۵۸ هـ. ش به عنوان دبیر به خدمت آموزش و پرورش شهرستان زاهدان درآمد. برای ایجاد روابط فرهنگی و دینی و تبادل فکری با جامعۀ اهل سنت ایران بسیار تلاش نمود.
استاد شهید سازمانی را بنام «سازمان محمدی اهل سنت» تأسیس نمود و فعالیت‌های مهمی را در دست اقدام داشت. در سال ۱۳۶۰ هـ. ش با «شورای شمس» همکاری داشت.
با مجاهدین افغانستان و احزاب اسلامی آن ارتباط تنگاتنگی داشت و همکاری می‌نمود. در سال ۱۳۶۸ هـ. ش به پاکستان هجرت کرد و در تاریخ ۱۴ اسفند ماه ۱۳٧۴ هـ. ش شهر کراچی پاکستان توسط عوامل ناشناس و از خدا بی‌خبری، ترور شد و به شهادت رسید.
مهمترین فرازهای زندگی ایشان افکار و اندیشه‌های بلند و روشنگرانۀ ایشان بودند و در واقع سخن از شهید عبدالملک، سخن از اندیشه، حرکت و فعالیت است. اخلاص، ساده‌زیستی، سخاوت، انتقادپذیری، شجاعت، خیرخواهی، دلسوزی و غیره از مهمترین صفات برجسته این عالم جوان و مبارز خستگی ناپذیر بودند.