مولانا در مجلس خبرگان:
اهل سنت بلوچستان و ایران از همان ابتدای انقلاب خواستار مشارکت فقهای سنی‌مذهب در تدوین قانون اساسی بودند. بر این اساس مولانا عبدالعزیز و حمیدالله میرمرادزهی کاندیداهای حزب اتحاد المسلمین به نمایندگی از مردم بلوچستان در انتخابات سال ۱۳۵۸ به مجلس خبرگان قانون‌گذاری راه یافتند. حضور فعال مولانا و دفاع از مواضع اهل سنت ایشان را بیش از پیش در میان مردم ایران محبوب و مشهور گردانید.
مولانا در مورد چندین اصل از قانون اساسی اعتراضاتی داشته و پیشنهاداتی مطرح کردند. مهم‌ترین اعتراض مولانا بر اصل سیزده قانون اساسی بود که مذهب رسمی ایران را جعفری اثنا عشری تعریف می‌کرد.
مولانا در سخنرانی‌های متفرقه‌ای که در مجلس خبرگان داشتند نظر خود را اینطور اعلام می‌کردند: در کشوری که تشیع و تسنن در پیروزی آن نقش داشتند و اهل سنت در ایران جمعیت قابل ملاحظه‌ای هستند، اگر قرار باشد اسمی از مذاهب در قانون اساسی برده شود باید اهل سنت مثل اهل تشیع رسمیت داشته باشند و بهتر آنست که نوشته شود دین رسمی ایران اسلام است و همه مذاهب اسلامی اعم از تشیع و تسنن رسمیت دارند.
متأسفانه پیشنهادات مولانا پذیرفته نشد و این موضوع و مسایل دیگر سبب ناراحتی و گلایه مولانا از مسؤلان نظام و در نتیجه استعفای ایشان از مجلس خبرگان شد.