سؤال ۵۶:
تنها هنر علمای مدعی تشیع و کسانی چون جناب قزوینی، جدا کردن احادیث ضعیف و نامعتبر از کتب اهل سنت است، ولی همین آقایان احادیث فراوانی در کتب خودشان دارند که بر ضد عقایدشان است ولی به روی مبارک خود نمی‌آورند و همه را هر طور که شده ماست مالی و باطل می‌کنند، آخوندهای رافضی به نکاح موقت و صیغه عقیده دارند ولی در کتب خودشان مطالبی برخلاف آن وجود دارد، همچون اینکه: امیرالمؤمنین ÷می‌فرماید: «حرم رسول الله صيوم خيبر لحوم الحمر الأهلية ونكاح الـمتعة»، یعنی حرام کرد رسول خدا صدر روز خیبر، گوشت خر اهلی و نکاح متعه را (تهذیب ۲/۱۸۶، استبصار۳/۱۴۲ وسائل الشیعة ۱۴/۴۴۱) و از امام صادق صپرسیده شد: «آیا مسلمانان در زمان رسول خدا صبدون شاهد ازدواج میکردند؟ فرمودند نخیر». (تهذیب ۲/۱۸٩) طوسی در توضیح این روایت می‌گوید: «منظور از سؤال نکاح دائم نیست، بلکه ازدواج مؤقت است، لذا این روایت را در باب متعه آورده است» عبدالله بن سنان می‌گوید از امام صادق- ÷درباره متعه پرسیدم فرمودند:«لا تُدنّس نفسك بها» نفس خود را با آن کثیف مگردان. (بحار الانوار۱۰۰/ ۳۱۸) «از عمار روایت است که گفت امام صادق ÷فرمودند:«قد حرمت عليكم الـمتعة» تحقیقا متعه بر شما حرام شده است. (فروع كافى ۲/۴۸، وسائل الشعية ۱۴/۴۵۰) امام صادق ÷اصحاب خودشان را همواره سرزنش میکردند و از صیغه کردن بر حذر می‌داشتند لذا می‌فرمودند: «آیا یکی از شما خجالت نمی‌کشد که در جای پنهان و شرم‌آوری دیده شود آنگاه این کردار ناپسند او به حساب برادران و یاران صالح و نیکو کارش گذاشته شود؟!» (فروع كافى ۲/۴۴. وسائل الشيعة ۱۴/ ۴۵۰) هنگامی که علی بن یقطین از امام رضا ÷درباره متعه پرسید جواب دادند: «ما أنت وذاك؟ قد أغناك الله عنها» تو را با متعه چه سر وکاری است، خداوند تو را از آن بی‌نیاز کرده است. (فروع کافی ۲/۴۳، وسائل الشیعة ۱۴/۴۴٩) وقتی عبد الله بن عمیر به امام باقر ÷گفت:«أيسرّك أنّ نساءك وبناتك وأخواتك وبنات عمك يفعلن؟-اي يتمتعن- فأعرض عنه ابوجعفر ÷حين ذكر نساءه وبنات عمه»-آیا خوشحال می‌شوی که همسران و دختران وخواهران و دختران عمویت اینکار را بکنند؟! یعنی متعه کنند، امام باقر ÷ وقتی این را شنیدند چهره خودشان را برگرداندند. (فروع کافی ۲/۴۲، تهذیب ۲/۱۸۶).