سرود ملی انجمن پویندگان راه شرک

من گوش، جز به نغمه باطل نمی کنم

جز کفر و شرک، چیزی حاصل نمی کنم

نادانم و مقلدم و در مسیر جهل

هرگز سئوال، از آدم عاقل نمی کنم

طعم هوای نفس، چه شیرین و جالب است

من گوش، جز به خواهش این دل نمی کنم

اندر قفس، محقق یکسو نگر منم

هی با توام، نگاه کنم، گل نمی کنم

در حالت تقیه، چو روباه می رسم

هرگز غلاف توطئه، حامل نمی کنم

می ترسم از حقیقت و خفاش وار من

در سرزمین خورشید، منزل نمی کنم

هرگز کتاب و حرف مخالف نخوانده ام

خود را دچار معضل و مشکل نمی کنم

در راه جهل، می دوم آسان و چارنعل

دل را ز فکر باطل، حائل نمی کنم

دکان دین فروشی و تقلید دائر است

پس چاره ای به حل مسائل نمی کنم

با منتهای آمال، اندر بحار شرک

اندیشه از خرافه غافل نمی کنم

تا هست کربلا و مفاتیح سرخوشم

قرآن و کعبه چیست؟ حاصل نمی کنم

در قلب سنگ من، نرود آب علم و دین

دل را به غیر بدعت، مایل نمی کنم

هنگام شک و تردید، من نفی می کنم

در اینچنین مواقع، دلدل نمی کنم

من جز حدیث غالی، باور نمی کنم

من، گوش، جز به نغمه باطل نمی کنم