دعاهای رسول اللهص
دعا عبادتی است بس بزرگ که انجام آن برای غیر خدا جایز نیست، دعا اظهار نیازمندی و فقر به درگاه خدا و برائت جستن از حول و قوّه‌ی (خویش) است، دعا نشانه‌ی بندگی و اعلان شعور و احساس به ناتوانی و ذلیلی بندگان است، در دعا ستایش و ثنای خداوند نهفته است، دعا عبارت از نسبت دادن و اضافه کردن کرم و جود بـه خداوند است، این است که رسول اللهصفرموده: «الدُّعاءُ هُوَ الْعِبادَةُ» [الترمذی].
«دعا همان عبادت (بندگی) است».
رسول اللهصدعا و تضرعش، اظهار نیاز و فقرش به درگاه خداوند، بس فراوان و زیاد بود، همواره جوامع دعا و کلمات را همراه داشت.
از جمله‌ی دعاهای اوص: «اَللّهُمَّ أصْلِحْ لِيْ دِيْنِيَ الَّذِي هُوَ عِصْمَةُ أمْرِي، وَأصْلِحْ لِي دُنْيايَ الَّتي فِيها مَعاشِي، وَأصْلِحْ لِي آخرَتِي الَّتِي إلَيْها مَعادِي، وَاجْعَلْ الحَياةَ زِيادَةً لِي فِيْ كلِّ خَيْرٍ، واجْعَلِ الْمَوْتَ راحَةً لِيْ مِنْ كلِ شَرّ» [مسلم].
«پروردگارا دین مرا که مایه عصمت امر من است برایم اصلاح گردان، دنیایم را که زندگی و حیاتم در آن است اصلاح گردان، آخرتم را که بازگشتم به سوی آن است اصلاح گردان، خدایا زندگی و حیاتم را وسیله ازدیاد و افزایش هر چه خیر و نیکی است قرار بده، و مرگم را وسیله رهائی و راحت شدن از هر شر و بدی قرار ده.»
و از جمله دعاهای او ص: «اَللّهُمَّ عالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ فاطِرَ السَّمَواتِ وَالْأَرْضِ، رَبَّ كلِ شَيءٍ وَمَلِيكهُ أشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إلّا أنْتَ، أَعُوذُ بِك مِنْ شَرِّ نَفْسِي، وَمِنْ شَرِ الشِّيطانِ وشَرِكه، وَأنْ أقْتَرِفَ عَلى نَفْسِي سُوءاً أوْ أَجُرَّهُ إلى مُسْلِمٍ» [أبوداود].
«پروردگارا ای دانای به آشکار و نهان، آفریننده آسمان‌ها و زمین، پروردگار و پادشاه (صاحب) همه چیز، گواهی می‌دهم خدای بحق جز تو وجود ندارد، از شر نفسم بر تو پناه می‌برم، و از شر و دام شیطان، و اینکه بدی و گناهی مرتکب شوم، یا آنرا به مسلمانی برسانم به تو پناه می‌گیرم.»
و از جمله‌ی دعاهایش «اَللَّهُمَّ اكفِنِي بِحَلالِك عَنْ حَرامِك وَأغْنِني بِفَضْلِك عَمَّنْ سِواك» [الترمذی].
«پروردگارا مرا بوسیله‌ی روزی حلالت از حرام بی‌نیاز کن، و به فضل خودت مرا از غیر خودت بی‌نیاز گردان.»
و از جملۀ دعا و مناجاتش با پروردگار: «اَللَّهُمَّ اغفر لي وارحمني وألحقني بالرفيق الأعلى» [متفق عليه].
«پروردگارا مرا ببخش، و مورد رحمتت قرار بده، و مرا به رفیق اعلی (خودت) پیوست گردان.»
رسول اللهصدر حال سختی و سهلی به راز و نیاز و دعا با پروردگارش می‌پرداخت، در روز بدر چنان متضرعانه مشغول دعا و نیایش بود – دعا برای پیروزی مسلمانان و شکست مشرکین – که عبایش از شانه‌هایش بر زمین افتاد – اوصبرای خود و اعضای خانواده و یارانش و عموم مسلمانان دعا می‌کرد.