زيارت

به قرن‌هایی سپری شده باز می‌گردیم و صفحات تاریخ گذشته را ورق می‌زنیم، آن را می‌خوانیم و در سطرهای آن درنگ می‌کنیم. و از طریق حرف‌ها و کلمه‌ها در درون خانه‌ی رسول اللهصبه زیارت او می‌پردازیم. وارد خانه‌اش می‌شویم و اوضاع و احوالش را می‌بینم و سخنش را می‌شنویم. فقط یک روز در خانۀ پیامبرزندگی می‌کنیم: درس‌ها و عبرت‌ها می‌گیریم و از گفتار و کردارش روشنی و نور برمی‌گیریم... .

امروزه آگاهی مردم بیشتر شده و مطالعات آن‌ها فزون یافته و [مردم] شروع کرده‌اند از طریق کتب، نامه‌ها و فیلم‌ها و اسناد، شرق و غرب جهان را دور می‌زنند... و ما از آن‌ها به زیارت شرعی از منزل پیامبر سزاوارتریم. تا بر واقعیت درون خانه‌ی او اشراف داشته باشیم، و در تطبیق آنچه که می‌بینیم و می‌شناسیم جدی باشیم. و به خاطر تنگی وقت بر موارد مشخصی از زندگی‌اش اکتفا می‌کنیم، باشد که خود را تربیت کرده و آن را در زندگی‌ عملی‌مان به مرحلۀ اجرا درآوریم.

برادر مسلمانم:

ما تنها به سال‌هایی که گذشته و قرن‌هایی که سپری شده باز نمی‌گردیم تا فقط از آنچه از چشم‌هایمان پنهان مانده بهره‌مند شویم، و احوال کسی را که بر ما گذشته ملاحظه کنیم و بس، بلکه می‌خواهیم با مطالعه‌ی سیره‌ی اوصو پیروی سنت و ادامه دادن راه و روشش، خداوند را عبادت ‌کنیم و فرمان او را ﻷمبنی بر لزوم دوست داشتن پیامبربزرگوارش - بپذیریم و از مهمترین نشانه‌های دوست داشتن اوصتبعیت از او در آنچه بدان دستور داده و دوری از آنچه از آن نهی کرده و مایۀ اندوه او می‌شود، و گواهی دادن به آنچه از آن خبر داده است.

خداوند ﻷدربارۀ لزوم اطاعت از او، پذیرش دستورشص، و اینکه او را الگو و پیشوا قرار دهیم می‌فرماید: ﴿قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ٣١﴾[آل عمران: ۳۱].

«بگو: اگر خدا را دوست مى‏دارید، از من پیروى کنید! تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد; و گناهانتان را ببخشد; و خدا آمرزنده مهربان است».

خداوند فرمود: ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا٢١﴾[الأحزاب: ۲۱].

«مسلما براى شما در زندگى رسول خدا سرمشق نیکویى بود، براى آن‌ها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد مى‏کنند».

و خداوند اطاعت از پیامبرو پیروی از او را در حدود چهل جای قرآن ذکر کرده، و هیچ خوشبختی و نجاتی در قیامت برای بندگان نیست جز با پیروی از پیامبرش، چنانکه فرموده: ﴿وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ١٣ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُهِينٌ١٤﴾[النساء:۱۳-۱۴].

«و هر کس خدا و پیامبرش را اطاعت کند، (و قوانین او را محترم بشمرد)، خداوند وى را در باغ‌هایى از بهشت وارد مى‏کند که همواره، آب از زیر درختانش جارى است; جاودانه در آن مى‏مانند; و این، پیروزى بزرگى است!. و آن کس که نافرمانى خدا و پیامبرش را کند و از مرزهاى او تجاوز نماید، او را در آتشى وارد مى‏کند که جاودانه در آن خواهد ماند; و براى او مجازات خوارکننده‏اى است».

و پیغمبرصدوست داشتنش را از علت‌های دستیابی به شیرینی ایمان قرار داده و گفته است: «ثلاث من كنّ فيه وجد حلاوة الإيمان: أن يكون الله ورسوله أحب إليه مما سواهما» [متفق عليه]. «سه چیز در هر که باشد شیرینی ایمان را یافته است: اینکه خدا و پیامبرش در نزد او دوست داشتنی‌تر از سایر چیزها باشد».

و فرمود: «فوالذي نفسي بيده لا يؤمن أحدكم حتى أكونَ أحبّ إليه من والده وولده» [متفق عليه]. «سوگند به کسی که جانم در دست اوست هیچ یک از شما ایمان نمی‌آورد تا اینکه من در نزد او از پدر و مادر و فرزندش محبوب‌تر باشم».

سیره‌ی رسول اللهصآن چنان پاک و عطرآگین است که می‌توانیم از آن علم و درس عبرت بگیریم و بر هدایت آن سیر و حرکت کنیم.