در درون منزل
به ما اجازۀ ورود داده شد و در وسط خانۀ پیغمبر این امت «علیه الصلاة والسلام» قرار گرفتیم تا به هر سو نگاه کنیم. صحابه واقعیت درون این خانه را از فرش، اثاث و سایر ادوات برای ما بازگو می‌کنند.
و ما خوب می‌دانیم که تماشای حجره‌ها و اتاق‌ها جایز نیست، اما به منظور سرمشق و الگو قرار دادن، برخی از وسایل درون آن را می‌بینیم! خانه‌ای است که اساس آن را فروتنی تشکیل می‌دهد و سرمایه‌اش ایمان است ... بر دیوارهایش تصویر و عکس هیچ موجود زنده‌ای آویزان نشده است چنانکه امروزه بسیاری از مردم این کار را می‌کنند!!
پیغمبر صفرموده است: «لا تدخل الملائكة بيتاً فيه كلب ولا تصاوير» [البخاري].
«ملائکه به خانه‌ای که در آن سگ و عکس(جاندار) موجود باشد وارد نمی‌گردند.» بعد به این سو و آن سوی خانه بنگر تا برخی از وسایل مورد کاربرد روزانۀ رسول اللهصرا ببینی.
از ثابت منقول است که «انس بن مالک کاسۀ درختی رسول اللهصرا به ما نشان داد. کاسه‌ای کلفت و ضخیم که شکاف‌هایش با آهن چفت شده بود. گفت ای ثابت این کاسه و پیالۀ رسول اللهصاست» [الترمذی].
«رسول اللهصآب و شربت خرما و انگبین و شیر را در همین کاسه می‌آشامید.» [الترمذی].
از انس منقول است که «رسول اللهصهنگام آشامیدن سه بار تنفس می‌کشید، یعنی لب از کاسه می‌کشید و در خارج آن تنفس می‌کرد» [متفق علیه].
«رسول اللهصاز تنفس کشیدن در درون کاسه و فوت کردن به آن نهی فرموده است» [الترمذی].
و اما زره‌یی که رسول اللهصبه هنگام نبرد و در جهاد و ایام بأس و شدت می‌پوشید .. چه بسا که هم اکنون در خانه وجود ندارد. سراغ آنرا در کجا باید گرفت. بعنوان گرو در مقابل سی پیمانه‌ای از جو نزد فرد یهودی گذاشته شده است که رسول اللهصآنرا از او به قرض گرفته است، و چنانکه ام المؤمنین عایشهلنقل می‌کند پیغمبر در حالی از دنیا رفت که زره‌ی او نزد مرد یهودی در گرو بود. [متفق علیه].
رسول اللهصهرگز بصورت ناگهانی بر همسران و خانواده‌هایش وارد نمی‌شد تا نسبت به آن‌ها بدگمان باشد یا آسیبی به آن‌ها برساند، بلکه همواره با آگاهی قبلی بر ایشان وارد می‌شد. و بر آن‌ها سلام می‌کرد [زادالمعاد: ۲/۳۸].
با دیدی کاوشگر و دلی زنده و آگاه در این فرموده رسول اللهصبنگر که فرمود: «طوبى لمن هُدى إلى الإسلام وكان عيشه كفافاً وقنع» [الترمذي].
«خوشا به حال آنکه به سوی اسلام هدایت شده است. و زندگیش در سطح کفایت است و بدان راضی و قانع.»
و با گوش (جان) به این حدیث گهربار گوش فرا بده که: «من أصبح آمنا في سربه معافى في جسده، عنده قوت يومه فكأنما حيزت له الدنيا بحذافيرها» [الترمذي].
«هر کس در حال امنیت و سلامت و مصونیت نفس خود (یا خانواده‌اش) شب را به روز کند، جسمش سالم، و از قوت روزانه بهره‌مند باشد گویی همه‌ی دنیا و متعلقات آن به او اختصاص داده شده است.»