شروط پذیرش اعمال نزد خداوند:
قال أبو عبد الله النباجي الزاهد /: «خمس خصال بـها تمام العمل: الإيمـان بمعرفة الله ﻷ، ومعرفة الحق، وإخلاص العمل لله، والعمل على السنة، وأكل الحلال، فإن فقدت واحدة لم يرتفع العمل» [۶۶].
ابوعبدالله نباجی /می‌فرماید: «پنج خصلت هستند که عمل توسط آنها کامل (و مقبول) می‌شود: ایمان به شناخت خداوند ﻷ، شناخت حق، اخلاص عمل برای خدا، انجام دادن عمل بر طبق سنت نبوی، خوردن مال حلال، هرگاه یکی از اینها نباشد عمل پذیرفته نمی‌شود».
پس بر طبق این فرمایش امامِ زاهد (که بر گرفته از روح شریعت است): هرکس مسلمان نباشد یعنی ایمان نداشته باشد، یا حق را نشناسد، یا مرتکب ریاء شود، یا مخالف سنت عمل کند و عملش را آمیخته با بدعت انجام دهد، یا مال حرام بخورد، عملش مردود است.
اگر عملی خالصا برای خدا صورت گیرد اما بر طبق تعریف و خواسته‌ی شارع صورت نپذیرد و با بدعت همراه باشد، آن عمل ارزشی ندارد:
وقال ابن القيّم /تعالى: «العمل بغير إخلاص ولا اقتداء كالـمسافر يملأ جرابه رملا ينقله ولا ينفعه» [۶٧].
و امام ابن قیم /فرمود: «عمل بدون اخلاص و مخالف سنت همچون مسافری است که کیسه‌ای پر از شن با خود حمل می‌کند که سودی برایش ندارد».
[۶۶] «جامع العلوم والحکم» (ص: ۱۰٩). [۶٧] «الفوائد» (۶٧).