علامت سعادت وعلامت شقاوت:
قال ابن القيم /: «طوبى لـمن شغله عيبه عن عيوب الناس وويل لـمن نسي عيبه وتفرغ لعيوب الناس، فالأول علامة السعادة والثاني علامة الشقاوة» [۸۵].
امام ابن قیم /فرمود: «خوشا بحال کسی که پرداختن به عیبش وی را از عیوب مردم غافل کرده، و وای بر آنکسی که عیب خود را فراموش کرده و به عیوب مردم پرداخته، اولی نشانه سعادت است و دومی نشانه شقاوت».
[۸۵] «طریق الهجرتین» (ص: ۱٧۶).