فضیلت دعا از سنت مطهر:
رسول اکرم جفرموده‌اند: «الدُّعاءُ هُوَ الْعِبَادَةُ» [۱].
(دعا همان عبادت است).
و فرمودند: «إِنَّ رَبَّكُمْ تَبَارَكَ وَتَعَالى حَيِيٌّ كَرِيمٌ يَسْتَحْيِي مِنْ عَبْدِهِ إِذَا رَفَعَ يَدَيْهِ إِلَيْهِ أَنْ يَرُدَّهُمَا صِفْراً [خَائِبَتَيْنِ]» [۲].
(پروردگار تبارک و تعالی شما دارای حیا و کرم است و از بنده‌ی خود شرم می‌کند که هرگاه دو دستش را به سوی او بلند کند، آن را خالی برگرداند).
همچنان فرمودند: «لاَ يَرُدُّ الْقَضَاءَ إِلاَّ الدُّعَاءُ، وَلاَ يَزِيدُ فِي الْعُمُرِ إِلاَّ البِرُّ» [۳].
(هیچ چیز قضا و سرنوشت را باز نمی‌گرداند مگر دعا. و هیچ چیز جز نیکی و بخشش و طاعت، بر عمر نمی‌افزاید).
همچنان رسول الله جفرمودند: «ما على الأَرْضِ مُسْلِمٌ يَدْعُو اللهَ تَعَالَى بِدَعْوَةٍ إِلاَّ آتَاهُ اللهُ إِيَّاها -[إِمَّا أَنْ يُعَجِّلَهَا، وَإمَّا أَنْ يَدَّخِرَهَا لَهُ]- أَوْ صَرَفَ عَنْهُ مِنَ السُّوءِ مِثْلَهاَ، مَا لَمْ يَدْعُ بإِثْمٍ أَوْ قَطِيعَةِ رَحِمٍ، قَالَ رَجُلٌ مِنَ القَوْمِ: إِذاً نُكْثِرُ، قَالَ: اللهُ أَكْثَرُ» [۴].
(هیچ مسلمانی بر زمین الله تعالی را به دعایی نخواند مگر اینکه الله ﻷدعای او را اجابت کند، یا اینکه زود به او دهد، یا اینکه برای روز قیامت او ذخیره کند یا اینکه مانند آن شر و بدی از او برگرداند، درحالی که در دعای او گناه و قطع رحمی نباشد). مردی از آن‌ها گفت: اگر چنین است زیاد دعا می‌کنیم. آن‌حضرت جفرمودند: (الله بیشتر اجابت می‌کند).
همچنان رسول اکرم جفرمودند: «لكلِّ نَبِيٍّ دَعْوَةٌ يَدْعُو بِهَا، فَأُرِيدُ إِنْ شَاءَ اللهُ أَنْ أَخْتَبِئَ دَعْوَتِي شَفَاعَةً لأمَّتِي يَوْمَ الْقِيَامَة» [۵].
(هر پیامبر دعای مخصوص به خود دارد که با آن دعا می‌کند و من می‌خواهم دعای خود را پنهان کنم تا ـ إن شاء الله ـ روز قیامت شفاعتی برای امتم باشد).
[۱] سنن امام ابوداود حدیث شماره(۱۴۸۱) و سنن امام ترمذی حدیث شماره(۲٩۶٩) و فرمود: این حدیث حسن صحیح است و علامه البانی آن را نیز صحیح خوانده است. نگا: صحیح الجامع حدیث شماره(۳۴۰۱). [۲] سنن امام ترمذی حدیث شماره(۳٩۲۲) و فرمود: این حدیث حسن صحیح است. [۳] متفق علیه. [۴]سنن امام ترمذی حدیث شماره(۳٩۲۲) و فرمود: این حدیث حسن صحیح است. [۵] متفق علیه