۱- خواستن مجازات اخروی در دنیا
عَنْ أَنَسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ جعَادَ رَجُلاً مِنَ الْمُسْلِمِينَ قَدْ خَفَتَ فَصَارَ مِثْلَ الْفَرْخِ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ج«هَلْ كُنْتَ تَدْعُو بِشَىْءٍ أَوْ تَسْأَلُهُ إِيَّاهُ». قَالَ نَعَمْ كُنْتُ أَقُولُ اللَّهُمَّ مَا كُنْتَ مُعَاقِبِى بِهِ فِى الآخِرَةِ فَعَجِّلْهُ لِى فِى الدُّنْيَا. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج«سُبْحَانَ اللَّهِ لاَ تُطِيقُهُ - أَوْ لاَ تَسْتَطِيعُهُ - أَفَلاَ قُلْتَ اللَّهُمَّ آتِنَا فِى الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِى الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ». قَالَ فَدَعَا اللَّهَ لَهُ فَشَفَاهُ [٧۲].
(از انسسروایت است که روزی رسول اکرم جبه زیارت بیماری رفتند که از شدت مرض و ناتوانی مانند چوچۀ پرنده گشته بود. آنحضرت جبوی فرمودند: (آیا چیزی دعا میکردی یا از الله چیزی میخواستی؟) گفت: بله. میگفتم: بارالها! مجازات اخرویم را اکنون در دنیا برایم نصیب فرما. آنحضرت جفرمودند: سبحان الله، طاقت آن را نداری- یا فرمودند:توان آن را نداری- چرا نگفتی: (پروردگارا! برای ما در دنیا خوبی بده و در آخرت خوبی بده و ما را از عذاب دوزخ رهایی بخش). انسسفرمود: پیامبر جاز الله أبرایش دعای صحت خواست و الله او را شفا بخشید.
[٧۲] صحیح امام مسلم حدیث شماره(٧۰۱۱).