دعاهای انتخاب شده از سنت مطهر (دعای رفع مشکلات)
۱- «لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الأرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيم» [٩۵].
(معبودی به حق نیست مگر الله بزرگ و بردبار. معبودی به حق نیست مگر پروردگار عرش بزرگ. معبودی به حق نیست مگر پروردگار آسمان‌ها و زمین و عرش گرامی).
۲- «لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ، أَعَزَّ جُنْدَه،ُ وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَغَلَبَ الأحْزَابَ وَحْدَهُ، فَلا شَيْءَ بَعْدَهُ» [٩۶].
(معبودی جز الله یکتا نیست؛ سربازان خود را عزت داد و آنان را نصرت داد و به تنهایی احزاب را مغلوب نمود؛ پس هیچ چیز پس از او نیست) یعنی همه‌ی چیزها و همه کسانی که بر روی زمین هستند فنا می‌گردند و تنها ذات با عظمت و ارجمند الله تبارک و تعالی می‌ماند و بس.
۳- «اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ، مِلْءُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ، وَمِلْءُ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ، أَهْلَ الثَّنَاءِ وَالْمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ» [٩٧].
(بار الها! پروردگارما! ستایش از آن توست، به اندازه‌ی پُری آسمان‌ها و پُری زمین و آنچه میان آن دو است و پُری آنچه میخواهی از هر چیز پس از آن. تو سزاوار مدح و بزرگی هستی، تو سزاوارترینی نسبت به آنچه بنده‌ات گفت و همه‌ی ما بنده‌ی توییم).
۴- «اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأرْضِ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأرْضِ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَالأرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، أَنْتَ الْحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ، وَقَوْلُكَ الْحَقُّ، وَلِقَاؤُكَ الْحَقُّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبِيُّونَ حَقٌّ، وَالسَّاعَةُ حَقٌّ، اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خَاصَمْتُ، وَإِلَيْكَ حَاكَمْتُ، فَاغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ، أَنْتَ إِلَهِي لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ».
(الها! ستایش از آن توست. تو نور آسمان‌ها و زمین هستی و ستایش از آن توست. تو تدبیرکننده‌ی آسمان‌ها و زمین هستی و ستایش از آن توست. تو پروردگار آسمان‌ها و زمین و هرچه در آن است، و تو حقی و وعده‌ی تو راست است و کلام تو و دیدار تو و بهشت و دوزخ حقیقت است و پیامبران برحقّند و قیامت حقیقت است. الها! خود را به تو تسلیم کردم و بر تو توکل کردم و به تو ایمان آوردم و به سوی تو بازگشتم و برای تو با دشمن پیکار کردم و به دستور تو حکم کردم. پس گناهان گذشته و آینده و نهان و آشکار مرا بیامرز. تو معبود منی، نیست معبودی به حق مگر تو).
۵- «اللَّهُمَّ أَعُوذُ بِرَضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبُمَعافَاتِك مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ، لاَ أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ، أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ» [٩۸].
(بار الها! به رضای تو از خشمت و به عافیت تو از عذابت، به تو از تو پناه می‌برم نمیتوانم بشمارم مدح تو را آن چنانکه خودت خود را مدح گفته ای).
۶- «اللَّهُمَّ لا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ» [٩٩].
(الها! بازدارنده‌ای از آنچه تو عطا فرمایی، نیست و نه دهنده‌ای از آنچه خواهی منع نمایی. و سود ندهد توانگری توانگری‌اش را نزد تو).
٧- «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمّدٍ وَعَلَي آل مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَي إِبْرَاهِيْمَ وَعَلَي آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ. وَبَارِكْ عَلَي مُحَمَّدٍ و عَلَي آل مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَي إِبْرَاهِيْمَ و عَلَي آل إِبْرَاهِيْمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ» [۱۰۰].
(الها! بر محمد و آل محمد درود بفرست؛ چنانکه بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی (در دو جهان). همانا تو ستایش شده و بزرگواری. پروردگارا! بر محمد و آل محمد برکت فرست؛ چنانکه بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی به درستی که تو ستایش شده و بزرگواری).
۸- «اللَّهُمَّ مُصَرِّفَ القُلُوبِ،صَرِّفْ قَلْبِي عَلَى طَاعَتِكَ» [۱۰۱].
(ای اختیار کننده‌ی دل‌ها! دلم را به سوی طاعتت هدایت کن).
٩- «اللَّهُمَّ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً، وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ» [۱۰۲].
(الها! ما را از نعمت‌های دنیا و آخرت (هردو) بهره‌مند گردان و از آتش دوزخ نگاهدار).
۱۰- «اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيرًا، وَلا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ، فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ وَارْحَمْنِي، إِنَّك أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» [۱۰۳].
(الها! همانا من به خود ظلم کردم، ظلمی بسیار زیاد و جز تو کسی گناهان را نمی‌آمرزد، پس مرا بیامرز، آمرزش از فضل وکرم خودت و به من رحم فرما. همانا تو بسیار آمرزنده و مهربانی).
۱۱- «اللهمَّ إنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ جَهْدِ الْبَلاءِ، وَدَرَكِ الشَّقَاءِ، وَسُوءِ الْقَضَاءِ، وَشَمَاتَةِ الأعْدَاءِ» [۱۰۴].
(الها! من از شدت رنجِ بلا و بدبختی قضا و سرنوشت بد و از خوشحالی دشمن، به تو پناه می‌برم).
۱۲- «اللهمَّ إنِّي أَعُوذُ بِعِزَّتِكَ الَّذِي لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الَّذِي لا يَمُوتُ وَالْجِنُّ وَالإنْسُ يَمُوتُونَ» [۱۰۵].
(الها! به عزت تو که معبودی به حق جز تو نیست آنکه هرگز نمی‌میرد، به تو پناه می‌برم. و جن و انس می‌میرند).
۱۳- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ النَّارِ وَعَذَابِ النَّارِ، وَفِتْنَةِ الْقَبْرِ وَعَذَابِ الْقَبْرِ، وَشَرِّ فِتْنَةِ الْغِنَى، وَشَرِّ فِتْنَةِ الْفَقْرِ» [۱۰۶].
(الها! از فتنه‌ی آتش و عذاب دوزخ و فتنه و عذاب قبر و از شر فتنه‌ی ثروتمندی و از شر فتنه‌ی فقر، به تو پناه می‌برم).
۱۴- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ الْكَسَلِ والهَرَم، وَالْمَأْثَمِ وَالْمَغْرَمِ» [۱۰٧].
(الها! از تنبلی و پیری وگناه و بدهکاری(دین)، به تو پناه می‌برم).
۱۵- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَجْزِ وَالْكَسَلِ وَالْجُبْنِ وَالْهَرَمِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ» [۱۰۸].
(الها! هرآینه من از ناتوانی و تنبلی و ترس و پیری، به تو پناه می‌برم و از عذاب قبر به تو پناه می‌برم و از فتنه‌ی زندگی و برزخ، به تو پناه می‌برم).
۱۶- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ» [۱۰٩].
(الها! از شر فتنه‌ی مسیح دجال (دروغگویی که خود را مسیح میپندارد و انتظار دارد مردم از او پیروی کنند) به تو پناه می‌برم).
۱٧- «اللَّهُمَّ اغْسِلْ قَلْبِي بِمَاءِ الثَّلْجِ وَالْبَرَدِ، وَنَقِّ قَلْبِي مِنْ الْخَطَايَا كَمَا نَقَّيْتَ الثَّوْبَ الأبْيَضَ مِنْ الدَّنَسِ، وَبَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ» [۱۱۰].
(الها! دلم را با آب یخ و آب ژاله(تگرگ) بشوی و از خطاها پاک گردان؛ چنانکه لباس سفید را از چرک و آلودگی پاک کردی. و بین من و خطاهایم فاصله انداز چنانکه بین مشرق و مغرب فاصله انداختی).
۱۸- «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي هَزْلِي وجِدِّي، وخَطَئِي وَعَمْدِي، وَكُلُّ ذَلِكَ عِنْدِي» [۱۱۱].
(الها! شوخی من و جدی من و خطای من و عمد من و همه‌ی این‌ها که نزد من است را بیامرز).
۱٩- «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ، أَنْتَ الْمُقَدِّمُ وَأَنْتَ الْمُؤَخِّرُ، وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» [۱۱۲].
(الها! گناهان گذشته و آینده و نهان و آشکار مرا ببخشای. تو پیشی دهنده و عقب اندازنده‌ای و تو برهمه چیز توانایی).
۲۰- «اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِي قَلْبِي نُورًا، وَفِي بَصَرِي نُورًا، وَفِي سَمْعِي نُورًا، وَعَنْ يَمِينِي نُورًا وَعَنْ يَسَارِي نُورًا، وَفَوْقِي نُورًا وَتَحْتِي نُورًا، وَأَمَامِي نُورًا وَخَلْفِي نُورًا، وَاجْعَلْ لِي نُورًا» [۱۱۳].
(الها! در قلبم نوری قرار ده و در چشمم نوری و درگوشم نوری. و از سمت راستم نوری و از سمت چپم نوری قرار ده. و از بالایم و از پایینم و از جلویم و از پشت سرم نوری و برایم نوری قرار ده).
۲۱- «اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِي دِينِي الَّذِي هُوَ عِصْمَةُ أَمْرِي، وَأَصْلِحْ لِي دُنْيَايَ الَّتِي فِيهَا مَعَاشِي، وَأَصْلِحْ لِي آخِرَتِي الَّتِي فِيهَا مَعَادِي، وَاجْعَلِ الْحَيَاةَ زِيَادَةً لِي فِي كُلِّ خَيْرٍ، وَاجْعَلِ الْمَوْتَ رَاحَةً لِي مِنْ كُلِّ شَرٍّ» [۱۱۴].
(الها! دین مرا اصلاح کن که حفظ کار من، در آن است و دنیایم را اصلاح کن که روزی من درآن است و آخرت مرا اصلاح کن که معاد و بازگشت من به آن است و زندگی را در خیر بسیار و مرگ را از هر شر برایم راحت بگردان).
۲۲- «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي كُلَّهُ، دِقَّهُ وَجِلَّهُ، وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ، وَعَلانِيَتَهُ وَسِرَّهُ» [۱۱۵].
(الها! مرا بیامرز. همه‌ی گناهانم را، کم آن و زیاد آن، اول آن و آخر آن آشکار آن و نهان آن را).
۲۳- «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي، وَاهْدِنِي،وَعَافِنِي، وَارْزُقْنِي» [۱۱۶].
(پروردگارا! از گناهان و تقصیراتم درگذر و به من رحم کن و مرا هدایت فرما و عافیت ده و روزی‌ام ده).
۲۴- «اللَّهُمَّ اهْدِنِي وَسَدِّدْنِي» [۱۱٧].
(الها! مرا هدایت فرما و بر راه راست پایداری ده).
۲۵- «اللَّهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا، وَزَكِّهَا أَنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّاهَا، أَنْتَ وَلِيُّهَا وَمَوْلاهَا» [۱۱۸].
(الها! به نفسم تقوا عطا فرما و آن را پاک گردان؛ که تو بهترین پاک کنندگانی. تو مالک نفس من و صاحب آن هستی).
۲۶- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الهُدَى وَالتُّقَى، وَالْعَفَافَ وَالْغِنَى» [۱۱٩].
(الها! از تو هدایت و تقوا و پاکی و بی‌نیازی خواهانم.
۲٧- «اللَّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِكَ، وَتَحَوُّلِ عَافِيَتِكَ، وَفُجَاءَةِ نِقْمَتِكَ، وَجَمِيعِ سَخَطِكَ» [۱۲۰].
(الها! من از زوال و نیست شدن نعمتت بر خودم و از برگشتن تندرستی‌ام (به سوی بیماری و ناخوشی) و از عقوبت ناگهانی‌ات و از خشم و غضبت به تو پناه می‌برم).
۲۸- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا عَمِلْتُ وَمِنْ شَرِّ مَا لَمْ أَعْمَلْ» [۱۲۱].
(الها! از شر آنچه انجام داده‌ام و از شر آنچه انجام نداده‌ام، به تو پناه می‌برم).
۲٩- «اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَاوَاتِ وَرَبَّ الأرْضِ وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، رَبَّنَا وَرَبَّ كُلِّ شَيْءٍ، فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَى، وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالإنْجِيلِ وَالْفُرْقَانِ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ، اللَّهُمَّ أَنْتَ الأوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ، اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَأَغْنِنَا مِنْ الْفَقْرِ» [۱۲۲].
(الها! ای پروردگار هفت آسمان و پروردگار عرش بزرگ. ای پروردگار ما و پروردگار همه چیز، شکافنده‌ی دانه‌ها و هسته‌ها، نازل کننده‌ی تورات و انجیل و قرآن، از شر هر چیزی که تو گیرنده و مهارکننده‌ی آن هستی به تو پناه می‌برم. الها! تو نخستینی که پیش از تو چیزی نیست و تو آخرینی که پس از تو چیزی نیست و تو آشکاری که آشکارتر از تو چیزی نیست و تو پنهانی که پنهان تر از تو چیزی نیست، وام و بدهکاری ما را ادا کن و از تنگدستی، توانگرمان فرما).
۳۰- «اللَّهُمَّ رَبَّ جَبْرَائِيلَ وَمِيكَائِيلَ وَإِسْرَافِيلَ، فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ، عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ، اهْدِنِي لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ، إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ» [۱۲۳].
(الها! ای پروردگار جبرییل و میکاییل و اسرافیل، ای آفریننده‌ی آسمان‌ها و زمین، آگاه به نهان و آشکار، تو میان بندگانت در چیزی که آن‌ها در آن اختلاف کنند، حکم میکنی. مرا در آنچه اختلاف کرده شده، به سوی حق هدایت فرما. به راستی که تو هرکه را خواهی، به راه راست هدایت میکنی).
۳۱- «اللَّهُمَّ أَنْتَ الْمَلِكُ لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَنْتَ رَبِّي وَأَنَا عَبْدُكَ، ظَلَمْتُ نَفْسِي وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبِي جَمِيعًا، إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ» [۱۲۴].
(الها! تو پادشاهی. غیر از تو پروردگاری نیست. تو معبود منی ومن بنده‌ی تو هستم. به خود ستم کرده‌ام و به گناهم اعتراف دارم. همه‌ی گناهان مرا ببخشای؛ زیرا غیر از تو هیچ کس گناهان را نمی‌بخشاید).
۳۲- «اللَّهُمَّ اهْدِنِي لأَحْسَنِ الأخْلاقِ لا يَهْدِي لأَحْسَنِهَا إِلا أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا لا يَصْرِفُ عَنِّي سَيِّئَهَا إِلاَّ أَنْتَ» [۱۲۵].
(الها! مرا به بهترین رفتار و اخلاق هدایت فرما که هیچ کس جز تو، به اخلاق خوب هدایت نمی‌کند و اخلاق بد را از من بران؛ چون هیچ کس جز تو از اخلاق بد نمیراند).
۳۳- «اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ [ لَكَ ] بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي، فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلا أَنْتَ» [۱۲۶].
(الها! تو پروردگار منی. معبودی به حق جز تـو نیست، مرا آفریدی، و من بنده‌ی تو هستم و تا جایی که بتوانم به پیمان و وعده‌ی تو پایدارم. از شـر آنچه انجام داده‌ام، به تو پناه می‌برم. از نعمت تو بر خود آگاهم و به گناهم اعتراف دارم. مرا هرآینه بیامرز؛ زیرا جز تو کسی آمرزنده نیست).
۳۴- «اللَّهُمَّ أَحْينِي مَا كَانَتِ الحَيَاةُ خَيْراً ليِ، وَتَوَفَّنِي إِذَا كَانَتِ الوَفَاةُ خَيْراً لِي» [۱۲٧].
(الها! اگر زنده ماندنم بهتر است، مرا زنده بدار و اگر مردنم بهتر است، مرا بمیران).
۳۵- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لا يَنْفَعُ، وَمِنْ قَلْبٍ لا يَخْشَعُ، وَمِنْ نَفْسٍ لا تَشْبَعُ، وَمِنْ دَعْوَةٍ لا يُسْتَجَابُ لَهَا» [۱۲۸].
(الها! از علم و دانشی که سود و فایده‌ای نمیرساند و از دلی که فروتن نمی‌شود و از نفسی که سیر نمی‌شود و از دعایی که مستجاب نمی‌شود به تو پناه می‌برم).
[٩۵] متفق علیه. [٩۶] متفق علیه. [٩٧] صحیح امام مسلم حدیث شماره(۱۱۰۰). [٩۸] صحیح امام مسلم حدیث شماره(۱۱۱۸) و اصحاب سنن. [٩٩] متفق علیه. [۱۰۰] متفق علیه. [۱۰۱] صحیح امام مسلم حدیث شماره(۶٩۲۱). [۱۰۲] متفق علیه. [۱۰۳] متفق علیه. [۱۰۴] متفق علیه و لفظ از صحیح امام بخاری است. [۱۰۵] صحیح امام بخاری حدیث شماره(٧۳۸۳). [۱۰۶] متفق علیه. [۱۰٧] مستدرک حاکم حدیث شماره(۱٩۸۴). [۱۰۸] صحیح امام بخاری حدیث شماره(۶۳۶٧). [۱۰٩] متفق علیه. [۱۱۰] مستدرک حاکم حدیث شماره(۱٩۸۴). [۱۱۱] صحیح امام بخاری حدیث شماره(۶۳٩٩). [۱۱۲] متفق علیه. [۱۱۳] متفق علیه. [۱۱۴] صحیح امام مسلم حدیث شماره(٧۰٧۸). [۱۱۵] صحیح امام مسلم حدیث شماره(۱۱۱۲). [۱۱۶] صحیح امام مسلم حدیث شماره(٧۰۲۳). [۱۱٧] سنن امام نسایی حدیث شماره(٩٧۳٩). [۱۱۸] صحیح امام مسلم حدیث شماره(٧۰۸۱). [۱۱٩] صحیح امام مسلم حدیث شماره(٧۰٧٩). [۱۲۰] صحیح امام مسلم حدیث شماره(٧۱۲۰). [۱۲۱] صحیح امام مسلم حدیث شماره(٧۰٧۰). [۱۲۲] صحیح امام مسلم حدیث شماره(٧۰۶۴). [۱۲۳] صحیح امام مسلم حدیث شماره(۱۸۴٧). [۱۲۴] صحیح امام مسلم حدیث شماره(۱۸۴۸). [۱۲۵] صحیح امام مسلم حدیث شماره(۱۸۴۸). [۱۲۶] صحیح امام بخاری حدیث شماره(۶۳۲۳). [۱۲٧] متفق علیه. [۱۲۸] صحیح امام مسلم حدیث شماره(٧۰۸۱).