سحری و اهميت آن
خوردن و آشامیدن سحری، سنت است و به آن تأکید شده است. پیامبرجفرمودهاند: «هلموا إلى الغداء المبارك» [۲۹].
«به سوی غذایی دارای خیر و برکت (سحری) بشتابید».
و میفرماید: «تسحروا فإن السحور بركة» [۳۰].
«سحرگاه، غذا بخورید چرا که در سحری خیر و برکت است».
و میفرماید: «إن الله وملائكته يصلون على المتسحرين» [۳۱].
«همانا خداوند و فرشتگانش بر سحریکنندگان صلوات (آمرزش از جانب خدا و دعای خیر از جانب ملائکه) میفرستند».
و میفرماید: «تسحروا ولو بجرعة ماء».
«سحری بخورید اگرچه جرعۀ آب هم باشد».
و میفرماید: «السحور أكلةُ بركة فلا تدعوه ولو أن يجرع أحدكم جرعة ماء».
«سحری خوردنی با برکتی است، آن را رها نسازید، حتی اگر جرعۀ آب نوشیده باشید».
همچنین سحری روزۀ مسلمانان را از روزۀ اهل کتاب متمایز میسازد، چنانکه پیامبر جفرموده:
«فصلٌ ما بين صيامنا وصيام أهل الكتاب أكلةُ السّحر».
«جداکنندۀ روزۀ ما با روزۀ اهل کتاب سحری است».
لازم است که مسلمانان به خاطر مخالفت با اهل کتاب بر انجام این عمل حریص باشند.
***
[۲۹] صحیح سنن النسائی: ۲۰۴۳. [۳۰] متفق علیه [۳۱] صحیح الجامع: ۳۶۸۳.