سخن نخست
اسرار هزارساله، یکی از آثار پیشرو در زمینۀ نقد عقاید خرافی و بدعت‌آمیز شیعه است؛ کتابچه‌ای که با همۀ کوچکی و اختصارش، بنیان‌های فکری و عقیدتی جامعۀ خرافه‌زدۀ ایران را چنان بر هم ریخت که افراد و گروه‌های مختلف بارها درصدد پاسخ به آن برآمدند، و حتی کتابی مثل «کشف الاسرار» روح الله خمینی نیز نتوانست آبروی رفته را بازگرداند. این نکته نشان می‌دهد که خانۀ خرافات شیعه، چنان پوشالی و سست است که حتی با یک جزوۀ کوچک نیز می‌توان آن را به تزلزل درآورد؛ همین حقیقت بود که باعث شد تا کارشناسان مجموعۀ موحدین، در صدد انتشار مجدد آن برآیند.
با توجه به مطالب ارائه شده در کتاب، لازم است نکته‌ای به اطلاع خوانندگان محترم برسد:
نویسندۀ کتاب ـ علی اکبر حکمی‌زاده‌ـ همچون دیگر موحدین شیعه، یک سیر تطور فکری را طی کرده است؛ بدین معنا که ابتدا شیعه خرافی بوده و سپس به توحید و حقانیت روی آورده است؛ لذا ممکن است در لابلای مطالب این کتاب نکاتی به چشم آید که با اعتقادات ناب و خالص یکتاپرستانه، هماهنگی تمام عیار نداشته باشد؛ به قول قدما: «طابِقُ النَّعْلِ بالنَّعْل» نباشد. علت این امر نیز، همان گونه که در مقدمۀ مجموعۀ موحدین ذکر شد، تحول تدریجی این بزرگمردان بوده است. به این دلیل، نمی‌توان از آنان انتظار داشت که اندیشه‌شان از آغاز موحدانه باشد؛ چرا که تدریج در توحید، ذاتِ دعوت دینی است؛ چنان که اسلام عزیز نیز در طول بیست و سه سال کامل شد. بنابراین اگر خوانندۀ گرامی، مطلبی خواند که آن را منطبق بر عقیده پاک و ناب ندید، شایسته است که این حقیقت را در مورد آن لحاظ نماید.
نکته دیگر اینکه، شاید به جرئت بتوان حکمی‌زاده را یکی از نویسندگان مؤثر و در عین حال، ناشناختۀ معاصر دانست؛ از این رو، مناسب دیدیم تا در آغاز کتاب، زندگینامۀ وی را به نقل از منابع مختلف ذکر کنیم، تا هم شخصیت‌های اثرگذار بر وی شناخته شوند و هم تأثیرِ کتابش بر جامعۀ عوام ایران و قشر تحصیلکرده مشخص گردد.
به منظور آماده سازی کتاب برای چاپ، تمام متن از نو بازخوانی شد. در این روند، نثر و انشای کتاب، به دلیل حفظ سبک نویسنده، کاملاً دست‌نخورده باقی ماند؛ اما تغییر در رسم‌الخط کتاب با هدف روان‌کردن نثرِ آن برای خوانندۀ امروزی، اجتناب‌ناپذیر بود؛ لذا متن کتاب از لحاظ ظاهری با شیوۀ خط فرهنگستان زبان فارسی یکسان گردیده و تلاش شده است تا با استفاده از علائم ویرایشی، مطالعۀ کتاب تسهیل گردد. امید است خوانندگان محترم و فهیم، با اندیشه‌ای به دور از تعصب و جزمیت، دربارۀ مطالب ارائه شده بیندیشند و پویندۀ راه حقیقت و توحید باشند.