حکم ذبایح اهل بدعت و اهل کتاب

ب: دلایل حلال بودن ذبیحه‌‌ی اهل کتاب

خداوند متعال می‌‌فرماید: ﴿ٱلۡيَوۡمَ أُحِلَّ لَكُمُ ٱلطَّيِّبَٰتُۖ وَطَعَامُ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حِلّٞ لَّكُمۡ وَطَعَامُكُمۡ﴾[المائدة: ۵] «امروز برای شما چیزهای پاکیزه حلال کرده شده و غذای اهل کتاب برای شما حلال است و غذای شما برای آن‌‌ها حلال است».آیه به صراحت دلالت بر حلال بودن طعام اهل کتاب دارد، (طعامهم: کشتارشان)، همچنان‌‌که امام بخاری از ابن عباسبروایت کرده است.

ابن کثیر این تفسیر را از ابن عباسبو از گروهی از بزرگان سلف حکایت کرده و اجمالی(شاید اجماعی باشد) نیز بر حلال بودن ذبیحه‌‌ی اهل کتاب آورده است. و در تفسیر ﴿وَطَعَامُ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حِلّٞ لَّكُمۡ﴾می‌‌فرماید: ابن عباس، ابوأمامه، مجاهد، سعید بن جبیر، عکرمه، عطاء، حسن، مکحول، ابراهیم نخعی، سدی و مقاتل بن حیان همگی گفته‌‌اند که منظور از این آیه، ذبیحه‌‌های اهل کتاب است. و اجماع علمای اسلامی نیز بر این هستند که ذبائح آن‌‌ها برای مسلمانان حلال است؛ چون آن‌‌ها به حرام بودن ذبح برای غیر خدا معتقدند و بر روی کشتارهای‌‌شان فقط نام خدا را می‌‌آورند.