فصل اول: در بیان صفت و چگونگى درود بر رسول الله ج

خداوند می‌فرماید: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ وَمَلَٰٓئِكَتَهُۥ يُصَلُّونَ عَلَى ٱلنَّبِيِّۚ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيۡهِ وَسَلِّمُواْ تَسۡلِيمًا ٥٦﴾ [الأحزاب: ۵۶].

«خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند، شما هم ای مؤمنان بر او صلوات و درود بفرستید (با تعظیم و اجلال، بر او سلام گویید)».

و رسول الله ج فرمودند: «قُولُوا: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَي [إِبْرَاهِيمَ وَعَلَي] آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَي مُحَمَّدٍ وَعَلَي آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَي [إِبْرَاهِيمَ وَعَلَي] [۴] آلِ إِبْرَاهِيمَ [فِي الْعَالَمِينَ] [۵] إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ» [۶].

«بگویید بار الها! بر محمد وآل محمد درود و رحمت فرست، چنان‌که بر ابراهیم وآل ابراهیم رحمت فرستادی. تو ستایش شده و بزرگوارى. پروردگارا! بر محمد وآل محمد برکت فرست، چنان‌که بر ابراهیم وآل ابراهیم برکت فرستادی. تو ستایش شده و بزرگواری».

برادر مؤمن! خدا و رسول خدا ج را استجابت کن و بر رسول الله ج درود فراوان فرست به خصوص در روز جمعه. رسول الله ج در جایی فرمودند: «مِنْ أَفْضَلِ أَيَّامِكُمْ يَوْمُ الْجُمُعَةِ، فِيهِ خُلِقَ آدَمُ، وَفِيهِ قُبِضَ، وَفِيهِ النَّفْخَةُ، وَفِيهِ الصَّعْقَةُ فَأَكْثِرُوا عَلَيَّ مِن الصَّلاةِ فِيهِ، فَإِنَّ صَلاتَكُمْ مَعْرُوضَةٌ عَلَيَّ فَقَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ وَكَيْفَ تُعْرَضُ عَلَيْكَ صَلاتُنَا وَقَدْ أَرِمْتَ؟ - يَعْنِي: وَقَدْ بَلِيتَ - قَالَ: إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ عَلَي الأرْضِ أَنْ تَأْكُلَ أَجْسَادَ الأنْبِيَاءِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ» [۷].

«روز جمعه از بهترین روزهای شماست، آدم در آن روز آفریده شده، و در آن روز قبض روح شده، و در آن روز در شیپور دمیده می‌شود، و در آن روز قیامت برپا شود، (و مردم از شدت ترس و هول قیامت، بی‌هوش شوند). پس بر من بسیاردرود بفرستید، چون درود شما بر من عرضه می‌شود. گفتند: ای رسول خدا! چگونه درود ما بر تو عرضه می‌شود در حالی که به خاک تبدیل شده‌ای؟ فرمود: خداوند خوردن اجساد انبیا - صلوات الله علیهم - را بر زمین حرام کرده است».

[۴] نام‌های «ابراهيم و على» فقط در روایت بخارى ذكر شده است. [۵] «في العالـمين» در روایت مسلم وارد شده است. [۶] بخاری، أحاديث الأنبيا، پس از باب: (يَزِفُّون)، حدیث(۳۳۷۰) از كعب بن عجرهس و در بسیاری از قسمت‌های دیگر همین منبع. و مسلم، الصلاة، باب: الصلاة علي النبيّ ج بعد التشهّد، همچنین حدیث(۴۰۵) از كعبس . [۷] روایت ابوداود، باب: فضل يوم الجمعة وليلة الجمعة، حدیث(۱۰۴۷) هم از او. و روایت احمد، مسند المدنیی، حدیث(۱۶۲۶۲) از حدیث أوس بن أوس ثقفیس.