و آنچه هنگام خارج شدن می‌گوید
رسول اکرم ج هنگام خارج شدن از خانه می‌فرمودند: «بِسْمِ اللَّهِ، تَوَكَّلْتُ عَلَي اللَّهِ، لاَ حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إلاَّ بِاللَّهِ، اللَّهُمَّ إنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَضِلَّ أَوْ أُضَلَّ، أَوْ أَزِلَّ أَوْ أُزَلَّ، أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ، أَوْ أَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَيَّ» [۲۶].
«به نام خدا، بر خدا توکل کردم. و نیست توانایی و قدرتی مگر با کمک ویاری خدا. خدایا! من به تو پناه می‌برم از اینکه گمراه کنم یا گمراه شوم، بلغزانم یا بلغزم، ظلم کنم یا به من ظلم شود، آزار دهم یا به من آزار رسد».
اگر به این دعابسنده کرد: «بِسْمِ اللهِ، تَوَكَّلْتُ عَلَي اللهِ، لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ»، همان برای او کافی است.
رسول اکرم ج می‌فرماید: «مَنْ قَالَ - يَعْنِي إِذَا خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ -: بِسْمِ اللهِ، تَوَكَّلْتُ عَلَي اللهِ، لاَ حَوْلَ وَلاَّ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ، يُقَالُ لَهُ: كُفِيتَ وَوُقِيتَ، وَتَنَحَّي عَنْهُ الشَّيْطَانُ» [۲۷].
«هر کس هنگام خارج شدن از خانه بگوید: به نام خدا، توکل کردم برخدا. و نیست توانایی و قدرتی مگر با کمک و یاری خدا. به او گفته می‌شود: از هر شر و بدی نجات یافتی وحمایت شدی. و شیطان از راه او دور خواهد شد».
[۲۶] از دو روایت استفاده شده است كه ابو داود روایت كرده است: الأدب، باب: ما يقول إذا خرج من بيته، حـدیث(۵۰۹۴ - ۵۰۹۵) از ام سلمه و از انسب. و ترمذى، حدیث(۳۴۲۷) به معنای آن از ام سلمةل. [۲۷] أبوداود، الأدب، باب: ما يقول إذا خرج من بيته، حدیث(۵۰۹۵) از أنس بن مالكس. و ترمذى، الدعوات، باب: ما جاء ما يقول إذا خرج من بيته، حدیث(۳۴۲۶) همچنین از او. وترمذى گفت: هذا حديث حسن صحيح غريب، لا نعرفه إلا من هـذا الوجه. ا ﻫ. و علاّمه ابن باز/ در «تحفة الأخيار» اسناد آن را صحیح دانسته است همچنین الألبانی/ در صحيح الجامع، حدیث(۶۴۱۹) آن را صحیح دانسته است.