آنچه هنگام خوردن و آشامیدن باید گفته شود
در آغاز خوردن وآشامیدن، بسم الله بگوید، چنان‌که رسول الله ج فرمودند: «يَا غُلامُ سَمِّ اللَّهَ، وَكُلْ بِيَمِينِكَ وَكُلْ مِمَّا يَلِيكَ [۳۲]، فإن نسيَ قالَ: بسمِ اللهِ أوَّلَه وآخِرَه» [۳۳].
«ای غلام! بسم الله بگو و با دست راستت بخور و از پیش روی خود بخور و اگر فراموش کرد، بگوید: بسم الله در اول و آخر آن».
و هنگام اتمام و فراغت از خوردن و آشامیدن، بگوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ، غَيْرَ مَكْفِيٍّ وَلا مُوَدَّعٍ، وَلاَ مُسْتَغْنًى عَنْهُ رَبَّنَا لأن النَّبيَّ ج كانَ يقولُ ذلكَ إذا رَفَعَ مائدتَهُ» [۳۴].
«ستایش از آن خداست ستایشی بسیار نیکو و پربرکت، خداوند بی‌نیاز است و درخواست و خواهش از او همیشه ادامه دارد، همه به او نیازمندند، خدایا! ستایشمان را قبول فرما. رسول اکرم ج این ذکر را هنگام بلند کردن لقمه‌ی غذا می‌گفتند».
[۳۲] استخراج بخارى از الأطعمة، باب: قوله تعالى: ﴿كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ﴾ [البقرة: ۵۷ و ۷۲ و الأعراف: ۱۶۰ و طه: ۸۱، حدیث(۵۳۷۶) از عمر ابن أبى‌سلمهب. ومسلم، الأشربة، باب: آداب الطعام والشراب، حدیث(۲۰۲۲) همچنین از او. [۳۳] دلیل آنچه وارد شده است از أبى‌داود، الأطعمة، باب: التسمية علي الطعام، حدیث(۳۷۶۷) از عایشهل و حدیث(۳۷۶۸) از اُمیة بن مَخْشِیس. و ترمذى، الأطعمة از رسول الله ج باب: ما جاء في التسمية على الطعام، حدیث(۱۸۵۸) همچنین از اوًل، با عبارت: «في أوله وآخره». وابن ماجَهْ، الأطعمة، باب: التسمية عند الطعام، حدیث(۳۲۶۴) همچنین از اول، به عبارت: «في أوله وآخره». [۳۴] استخراج بخارى از الأطعمة، باب: ما يقول إذا فرغ من طعامه، حدیث(۵۴۵۸) از ابى‌أمامةس و حدیث(۵۴۵۹) همچنین از او با ایـن عبارت: «الحمد لله الذي كفانا وأروانا غير مكفي ولا مكفور». ستایش از آن خدایى است كه ما را كفایت داد و سیراند، خدا بى‌نیاز است و من به او نیازمندم، یعنى به فضل و نعمت او نیازمندم، فضل و نعمت او را انكار نمی‌كنم.