مناظرات ویژه اهل سنت

مکر کيد و محال:

معنای این سه کلمه بسیار بهم نزدیک هستند. و چنین معنایی می‌دهند: استفاده از قدرت پنهانی و ماوراء طبیعی برای انتقام گرفتن از ظالم و دشمن. اینها صفتی مطلق برای خداوند نبوده، زیرا بمعنای مدح و ستایش و هم بمعنای عیب بکار می‌روند. و خداوند از عیب و نقص مبراست. ولی هنگامیکه معنای مدح را داشته باشند، و با آنها اقتدار خداوند نمایانگر شود، این صفات در مورد خداوند صادق می‌گردند. چون دلیلی بر کمال و توانایی او هستند. «آنها مکر می‌کنند و خداوند نیز به آنان مکر می‌کند و خداوند بهترین مکر کنندگان است». [الأنفال: ۳۰]. «آنها کید بکار می‌برند، ما نیزکید بکار می‌بریم». [الطارق: ۱۵-۱۶]. «آنها در مورد خداوند جدل می‌کنند، درحالیکه نیرنگ او با دشمنان بسیار شدیدتر است». [الرعد: ۱۳].