مناظرات ویژه اهل سنت

اصولی که اهل سنت در آن وسطيت دارد

۱- اسماء خداوند و صفات او، اهل تعطیل صفات خداوند را انکار کرده و اهل تشبیه همواره آن‌ها را همراه با تشبیه مخلوقات خداوند اثبات می‌کنند.

۲- قضا و قدر، جبریه می‌گویند که بنده در انجام امورش مجبور و بی‌اختیار بوده و قدریه قضاء خداوند را در اعمال بندگانش انکار نموده و معتقدند که بنده در انجام امور کاملاً آزاد است. ولی اهل سنت قضاء خداوند را در افعال نبدگانش ثابت نموده و از طرفی می‌گویند، بندگان دارای قدرت و اختیار هستند. و خداوند به اذن خود این اختیار را به آنها عطاء کرده تا در برخی از امور آزاد باشند. یعنی اهل سنت سخن قدریه و جبر یه را نه تأیید می‌کنند و نه مطلقاً رد می‌نمایند.

۳- وعده عذاب، «وعیدیه» می‌گویند فاعل و انجام دهنده کبیره عمل در آتش جهنم جاویدان باقی می‌ماند. و «مرجئه» می‌گویند که فاعل کبیره در آتش جهنم داخل نخواهد شد. ولی اهل سنت می‌گویند: فاعل کبیره در آتش جهنم وارد می‌شود ولی در آنجا جاویدان باقی نمی‌ماند.

۴- اسماء ایمان و دین، «مرجثیه» فاعل کبیره را مؤمن کامل الایمان می‌داند و «حروریه» و «معتزله» او را غیر مؤمن می‌نامند. معتزله می‌گویند فاعل کبیره نه مؤمن است و نه کافر، بلکه منزلتی بین ایندو را دارد. و حروریه می‌گویند که فاعل کبیره کافر کامل است. ولی اهل سنت، فاعل کبیره را مؤمنی ناقص الایمان می‌دانند. یا به زبانی دیگر مؤمن است به دلیل ایمانش و فاسق است به سبب کبیره‌اش.

۵- اصحاب و خاندان نبیجاهل سنت همه آنها را دوست داشته و احترام آنها را واجب می‌دانند و از غلوّ یا بی‌احترامی به آنها (مثل خوارج) خودداری می‌کنند.