تحقق توحید
تحقق کامل توحید این است که آنرا از هر گونه شائبۀ شرک و بدعت و گناه، صاف و پاک نگهداریم. و آن بر دو قسم است: واجب و مستحب. بخش واجب آن سه جزء دارد:
۱- اینکه آنرا از شرک که منافی اصل توحید است خالص و پاک نگهداریم.
۲- اینکه آنرا از بدعتها که منافی کمال واجب توحید یا اگر بدعتهای مکفره باشد طبعاً منافی اصل توحید است، خالص نگهداریم.
۳- اینکه آنرا از گناهان که در آن تاثیر منفی میگذارد و از پاداش آن میکاهد خالص نگهداریم. و اما بخش مستحب آنچه که در زمینه امر شده جنبۀ استحبابی دارد. مثلاً:
الف: تحقق کمال مرحله احسان.
ب: تحقق کمال مرحله یقین.
ج: تحقق کمال صبر به حدی که بنده به غیر خدا شکایت نکند.
د: تحقق کمال استغناء که جز خداوند متعال از هیچ بندهای چیزی نخواهد.
هـ: تحقق کمال مرحلۀ محبت یا عبادت که با انجام عبادات مستحب خودش را نزد خدا محبوب بگرداند.
پس کسی که توحید را با تفصیلی که گذشت تطبیق کند و از شرک اکبر سالم بماند حد اقل پاداشش این است که از خلود و دائم ماندن در دوزخ در امان خواهد ماند، و اما کسی که هم از شرک اکبر و هم از شرک أصغر و هم از مرتکب شدن گناهان کبیره سالم بماند بطور کلی از عذاب آخرت در امان خواهد ماند. چنانکه خداوند متعال میفرماید:
﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَغۡفِرُ أَن يُشۡرَكَ بِهِۦ وَيَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَآءُ﴾[النساء: ۴۸]. «و براستی خداوند (آن را) که به او شریک آورده شود، نمیبخشد و جز آن هر کسی را که بخواهد میبخشد».
و میفرماید:
﴿ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمۡ يَلۡبِسُوٓاْ إِيمَٰنَهُم بِظُلۡمٍ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلۡأَمۡنُ وَهُم مُّهۡتَدُونَ ٨٢﴾[الأنعام: ۸۲]. «کسانی که ایمان آوردند و ایمانشان را به شرک نیامیختهاند، آنانند که امنیت و (آرامش) دارند و آنان هدایت شدگانند».