نهم: صراط
به صراط ایمان داریم و آن عبارت از پلی است که بر روی دوزخ نصب میشود، گذرگاهی بسیار وحشتناک و خطرناک است که مردم برای ورود به بهشت از روی آن باید عبورکنند، بعضی بقدری سریع و تند عبور میکنند مانند چشم به هم زدنی، بعضی مانند برق، بعضی مانند باد، بعضی مانند پرنده، بعضی مانند اسب تیزرو، و بعضی مانند شخص تیز رفتاری میدوند، از همه آخرتر کسانی هستند که خود را به زور میکشند، عبور هر کسی بر مبنای عمل اوست، بعضی هم هستند که نورشان فقط به اندازه شصت پایشان است، کسان دیگری هم هستند که ربوده میشوند و به دوزخ پرت میشوند، اما کسی که از پل (صراط) عبور کند وارد بهشت شده است.
اولین کسی که از آن عبور میکند پیامبر عزیزمان حضرت محمدصاست سپس امتش. در آن روز جز پیامبران†هیچکس اجازه سخن گفتن ندارد و سخن و دعای پیامبران این است که:
«اللَّهُمَّ سَلِّمْ سَلِّمْ» [۴۲]. «خدایا حفاظت کن حفاظت کن».
در دوزخ چنگکهایی در دو طرف صراط قرار دارد که اندازه آنها را غیر از خداوند کسی نمیداند که هر کسی را خدا بخواهد این چنگکها میگیرند و پائین میکشند.
[۴۲] صحیح بخاری و صحیح مسلم.